hortiatis570.gr

Switch to desktop Register Login

Γιώργος Ρηγόπουλος

Του Αλέξανδρου Καπακτσή 

Πρόσφατα στις ΗΠΑ άλλαξαν την Εθνική Αμυντική Στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουν για να μακροημερεύσει η ιμπεριαλιστική ηγεμονία τους στον κόσμο που υποσκάπτεται από την οικονομική τους σχετική υστέρηση.

Στοχοποιούν γι αυτό ως κύριους αντιπάλους την Ρωσία και την Κίνα. Άρχισαν με αναδιάταξη όχι μόνο των στρατιωτικών στόχων και προτεραιοτήτων αλλά και αύξηση κατά 14% των στρατιωτικών τους δαπανών. Παράλληλα και για να εξυπηρετηθεί η νέα στρατηγική προτάθηκε μια συνολική αναδιάρθρωση των στρατιωτικών δυνάμενων, μέσων και φιλοσοφία χρήσης τους. Στα πλαίσια αυτά πρόσφατα δημοσιεύτηκε η πυρηνική στρατιωτική πολιτική τους (Nuclear Posture Review) προσαρμοσμένη στους στόχους της νέας τους στρατηγικής.

Με τη νέα πυρηνική στρατιωτική πολιτική τους οι ΗΠΑ ξεκινούν από μερικές ανατριχιαστικές παραδοχές:

1. Απορρίπτουν ρητώς μια «πολιτική μη πρώτης χρήσης» πυρηνικών όπλων

2. Απορρίπτουν μια πολιτική «με αποκλειστικό σκοπό», τα πυρηνικά όπλα να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή μόνο πυρηνικών επιθέσεων.

3. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά όπλα ως απάντηση σε «σημαντικές μη πυρηνικές στρατηγικές επιθέσεις».

4. Επίσης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα ως απάντηση σε «επιθέσεις (μη πυρηνικές) εναντίον αμερικανικών, συμμαχικών ή συνεργάσιμων άμαχων πληθυσμών ή υποδομών».

5. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιδιώξουν την επικύρωση της συνθήκης για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών.

6. Τέλος, η Ανασκόπηση απορρίπτει τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων.

Σαν δικαιολογία για όλα τα παραπάνω είναι η αποτρεπτική δυνατότητα που δίνει η χρήση πυρηνικών όπλων σε μια ευρεία επίθεση της Ρωσίας με συμβατικά όπλα. Το γεγονός δηλαδή ότι θα χρησιμοποιήσουν πυρηνικά στο πεδίο της μάχης θεωρούν ότι είναι αρκετό για να τιθασεύσουν την «επιθετικότητα» της Ρωσίας αλά και άλλων χωρών από το Ιράν και την Κορέα έως την Κίνα.

Για το σκοπό αυτό χρειάζονται πυρηνικά όπλα χαμηλής απόδοσης, δηλαδή περίπου ή χαμηλότερης ισχύος από τη βόμβα που έριξαν στην Χιροσίμα. Επίσης χρειάζεται για την μεταφορά τους να ξαναενεργοποιηθούν οι πύραυλοι κρουζ ως φορείς τους αφού αποσύρθηκαν από τέτοια χρήση από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Ακόμη κρίνεται απαραίτητο η ανάπτυξη πυραύλων μεταφοράς των πυρηνικών όπλων χαμηλής ισχύος από πυραύλους θαλάσσης-αέρος και ειδικότερα από υποβρύχια ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η μεταφορά τους σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Τα μίνι πυρηνικά που εξελίσσουν μαζί με τα σούπερ-μίνι που μπορεί να μεταφέρει ακόμη και ένας στρατιώτης κάνουν τον πυρηνικό εφιάλτη άμεσα πιθανό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ήδη στις 25 Ιανουαρίου Αμερικανοί ατομικοί επιστήμονες έφεραν το δείκτη του λεγόμενου «Ρολογιού της Αποκάλυψης» στα 2 λεπτά πριν από την καταστροφή του πλανήτη, αλλά τώρα πρέπει να τον πάνε πιο κοντά…

Όπως όλοι καταλαβαίνουν οι ΗΠΑ προβάλλοντας το πιο αδίστακτο πρόσωπο τους και παίρνοντας μέτρα «περιορισμένου» πυρηνικού πολέμου ελπίζουν να καταστήσουν όμηρο της ηγεμονίας τους όλο τον πλανήτη.

Το γεγονός ότι διακηρύσσουν ότι δεν έχουν καμιά αναστολή στη χρήση των πυρηνικών όπλων δημιουργεί κύματα ανατριχίλας σε όλο τον πλανήτη. Με δηλώσεις τους ηγέτες από όλο τον κόσμο καταδίκασαν το νέο επιθετικό δόγμα.

«Η απόφαση των ΗΠΑ δείχνει ότι μπαίνουμε σε νέο σπιράλ πυρηνικών εξοπλισμών και η Ευρώπη ξαναγίνεται ευάλωτη, όπως στον Ψυχρό Πόλεμο. Γι’ αυτό πρέπει επειγόντως οι Ευρωπαίοι να αναλάβουμε πρωτοβουλίες υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού», δήλωσε φανερά ανήσυχος ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Ο Ιρανός ομόλογός του, Τζαβάντ Ζαρίφ, τόνισε πως το έγγραφο 75 σελίδων του αμερικανικού Πενταγώνου «φέρνει την ανθρωπότητα ακόμη πιο κοντά στην εξαφάνιση», ενώ ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, Σεργκέι Λαβρόφ, εξέφρασε την «βαθιά απογοήτευσή του» για το οξύ αντιρωσικό πνεύμα που το διαπνέει. Η Κίνα από την πλευρά της κάλεσε τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την επικίνδυνη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου, να σεβαστούν τις διεθνείς συνθήκες αφοπλισμού και να κατανοήσουν πως η οικοδόμηση του κινεζικού οπλοστασίου έχει καθαρά αμυντικό χαρακτήρα.

Οι αντιδράσεις και μέσα στις ΗΠΑ είναι έντονες. Αυτό που δεν αναφέρεται είναι ότι έχουμε ήδη πάνω από 1.000 πυρηνικές κεφαλές στο οπλοστάσιό μας με επιλογές χαμηλής απόδοσης, για να μην πούμε τίποτα από το γεγονός ότι όσο περισσότερα πυρηνικά όπλα εισάγονται στον κόσμο, τόσο πιο πιθανό είναι ότι κάποια μέρα θα χρησιμοποιηθούν.

«Κάνοντας την υπόθεση ότι χρειαζόμαστε περισσότερες επιλογές χαμηλής απόδοσης, κάνουμε την υπόθεση ότι ο πρόεδρος αυτός χρειάζεται περισσότερες πυρηνικές ικανότητες στη διάθεσή του», δήλωσε η Alexandra Bell, πρώην ανώτερη σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών και σημερινή υπεύθυνος πολιτικής στο Κέντρο ελέγχου και μη διάδοσης Οπλισμού.

Ακόμη από τον Ιούνιο, ο Hans Kristensen, διευθυντής του προγράμματος πυρηνικής πληροφόρησης της Ομοσπονδίας Αμερικανών επιστημόνων, έγραψε ότι

«ο καθένας μπορεί να βρει ένα σενάριο που απαιτεί ένα νέο όπλο. Αυτό που λείπει από τη συζήτηση είναι γιατί οι υπάρχουσες και προγραμματισμένες δυνατότητες δεν επαρκούν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη ευέλικτες πυρηνικές δυνάμεις, προηγμένες συμβατικές δυνατότητες, προσαρμοσμένα σχέδια πολέμου και κεφαλές χαμηλής απόδοσης στο οπλοστάσιό τους.»

Η ανησυχία για τη χρήση πυρηνικών όπλων από τον Τραμπ είναι εμφανής ακόμη και σε κυβερνητικούς κύκλους.

Η ανησυχία πρέπει να μετατραπεί σε αντίδραση από τους λαούς του κόσμου.

Η κυβέρνηση των Σύριζα-ΑΝΕΛ δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε καν δυο κουβέντες για ξεκάρφωμα. Αντιθέτως! Οι γελοίοι κυβερνητικοί εταίροι Τσίπρας και Καμένος που έφεραν το ΝΑΤΟ, δηλαδή τους Αμερικανούς να εποπτεύουν τα νερά του Αιγαίου, που διευρύνουν τη λειτουργία και τις δυνατότητες των αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας, που είναι πρόθυμοι να παραχωρήσουν νέα βάση στην Κάρπαθο δεν είναι μόνο γελοίοι αλλά και επικίνδυνοι. Αφού υπηρετούν με σχολαστικότητα τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα κατά του λαού μας με την υποτέλεια και τον δοσιλογισμό τους μπορεί να φέρουν και τον πραγματικό στην πόρτα μας. Μόνο ο λαός μας μπορεί να τους εμποδίσει σε αυτό.

Πηγή: eforipediada.blogspot.gr

Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ – Έργα και ημέρες της δολοφονικής συμμαχίας

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια

http://www.imerodromos.gr/i-entaxi-tis-elladas-sto-nato-erga-ke-imeres-tis-dolofonikis-symmachias/

Σαν σήμερα, στις 18 Φεβρουαρίου του 1952, η ελληνική Βουλή επικύρωσε τη συμφωνία ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ. H ένταξη στο ΝΑΤΟ επικυρώθηκε επί κυβέρνησης Ν. Πλαστήρα. Αρνητικά ψήφισαν μόνο οι βουλευτές της ΕΔΑ και ο ανεξάρτητος βουλευτής Μιχ. Κύρκος.

   Τρια χρόνια νωρίτερα, στις 4 του Απρίλη 1949, είχε υπογραφεί συνθήκη δημιουργίας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, του ΝΑΤΟ, στην Ουάσιγκτον.  ΗΠΑ, Βέλγιο, Γαλλία, Δανία, Λουξεμβούργο, Ιταλία, Καναδάς, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία ήταν τα αρχικά κράτη που έγιναν μέλη στο ΝΑΤΟ.

   Το ΝΑΤΟ είχε ξεκάθαρο στόχο και ρόλο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, ήταν μια βασική επιθετική κίνηση που οργάνωσαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κατά της Σοβιετικής Ένωσης, μετά το Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 50 χρόνια μετά την ίδρυση του το ΝΑΤΟ, πάλι στην Ουάσιγκτον, στις 23 Απριλίου 1999 οι ηγέτες των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ – κι ενώ βομβάρδιζαν τη Γιουγκλοσλαβία, υπέγραφαν τη λεγόμενη συμφωνία για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, διατηρώντας κι επεκτείνοντας τα βασικά του χαρακτηριστικά: μια δολοφονική συμμαχία, ένας παγκόσμιος χωροφύλακας, που υπερασπίζεται συγκεκριμένα συμφέροντα οικονομικά και γεωπολιτικά, μια συμμαχία δολοφόνος των λαών. 

   66 χρόνια μετά με έναν απλό και σύντομο απολογισμό μπορούμε να θυμηθούμε την «ανθρωπιστική» δράση το ΝΑΤΟ: Οι κατάφωρες παραβιάσεις των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, όπως στις περιπτώσεις της Κύπρου, της Κούβας, της Χιλής, της Παλαιστίνης, της Γρανάδας, του Παναμά, της Λιβύης, της Δομινικανής Δημοκρατίας, της Νικαράγουας, του Σαλβαντόρ, της Βοσνίας, της Γιουγκοσλαβίας, των Βαλκανίων γενικά. Επίσης, τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, με κυρίαρχο το ρόλο των ΗΠΑ, έδειξαν την «ειρηνική» τους  διάθεση, πρόθεση και πράξη στον πόλεμο στην Κορέα και στο Βιετνάμ, στην επέμβαση στην Ινδοκίνα, στη Γρανάδα και στον Παναμά, στην επιδρομή στη Λιβύη, στο Λίβανο και τον Περσικό Κόλπο, στο Ιράκ, στις  στρατιωτικές επεμβάσεις στις Φιλιππίνες, στη Σομαλία κ.α. Να μην ξεχάσουμε και τις δραστηριότητες των συμμάχων των Αμερικανών, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, στα Φόλκλαντ, στην Αλγερία, και αλλού, όπως επίσης και την εμπλοκή τους εσωτερικά χωρών όπως στο Σαλβαδόρ και στη Νικαράγουα.

   Ας πάμε, όμως, και στα… κέρδη της χώρας μας από την ένταξη της στο ΝΑΤΟ, γεγονός που υπερασπίζεται χρόνια τώρα η κυρίαρχη τάξη της χώρας και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι. Ας το θυμηθούμε μια περίοδο που ο «προστάτης» ΝΑΤΟ έχει συγκεκριμένο ρόλο και στα ελληνοτουρκικά (όπως πάντα είχε) αλλά και στο θέμα με την ονομασία των Σκοπίων, ζήτημα το οποίο συνδέεται άμεσα με τα γεωπολιτικά σχέδια των Αμερικανών και των συμμάχων τους.

   Ακολουθεί ένας μικρός απολογισμός που αποδεικνύει πως το ΝΑΤΟ έχει συγκεκριμένο ρόλο και στη χώρα μας,  αυτόν του υπονομευτή της ανεξαρτησίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, έχει εκθέσει και εκθέτει σε τεράστιους κινδύνους το λαό της χώρας, λόγω της εμπλοκή της στην ιμπεριαλιστική συμμαχία. 

   Κορέα: Τη δεκαετία του 50 η επέμβαση κρατών – μελών του ΝΑΤΟ στην Κορέα βάφτηκε και με ελληνικό αίμα: από τον Στρατό 183 νεκροί και 610 τραυματίες και οι απώλειες της Αεροπορίας 12 νεκροί και 4 χαμένα αεροσκάφη. 

  Κύπρος: Η τραγωδία της Κύπρου το 1974 έχει τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ.  Δείχνουν πολλά μόνο και μόνο τα στοιχεία που προέκυψαν από την ανάκριση που διεξήχθη στη Βουλή το 1987, για το «φάκελο της Κύπρου», και καταγράφτηκαν στο βιβλίο «Έγκλημα εναντίον της Κύπρου», του τότε βουλευτή του ΚΚΕ, Κώστα Κάππου:

   Το ΝΑΤΟ λοιπόν και οι Αμερικάνοι ήταν αυτοί, που σχεδίασαν το πραξικόπημα κατά του Μακάριου – όπως ομολόγησε ο επικεφαλής του πραξικοπήματος στην Κύπρο, ο Γεωργίτσης – και οι συνταγματάρχες το εκτέλεσαν ώστε να δοθεί το πρόσχημα για την τουρκική επέμβαση στο νησί. Ήταν αυτοί, που ασκούσαν «φορτική πίεση» – όπως ομολόγησε ο «πρωθυπουργός» Κόλλιας – για την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια της προέλασης των τουρκικών δυνάμεων. Ήταν αυτοί, που μέσω του 6ου Αμερικανικού Στόλου, της βρετανικής αεροπορίας και των βρετανικών ναυτικών δυνάμεων, έπαιξαν ρόλο προγεφυρώματος – όπως ομολόγησε ο τότε αρχηγός ΓΕΑ Παπανικολάου – για την εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στο νησί και την αναχαίτιση των ελληνικών δυνάμεων σε περίπτωση που αυτές «εκινούντο». Ήταν αυτοί, που – όπως ανέφερε ο αντιστράτηγος του ΑΕΔ Μπίτος – σε τηλεφωνικές επικοινωνίες του Κίσινγκερ με τον Ετσεβίτ, του έδωσαν την «άδεια» να βυθίσει το ελληνικό αρματαγωγό που βρέθηκε στην περιοχή.

   Χούντα: Η χούντα είναι ένα ακόμα «κατορθώματα» των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Παραστρατιωτικές οργανώσεις που είχαν διαβρώσει το στρατό και δρούσαν στη χώρα, όπως ο περιβόητος ΙΔΕΑ, που κορυφαίο του στέλεχος ήταν ο Γ. Παπαδόπουλος, ήταν δικά τους δημιουργήματα. Αναφορικά με τη στάση της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ στη χούντα των συνταγματαρχών, αποκαλυπτικό είναι το τηλεγράφημα της 13ης Γενάρη 1968 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς τον τότε Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα: «1. Αποφασίσαμε να κινηθούμε βραχυπρόθεσμα προς μία σχέση συνεργασίας με το καθεστώς της Αθήνας. Το σχέδιό μας είναι πρώτον να συμβουλευτούμε εντός της βδομάδας στην Ουάσιγκτον τους εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και έπειτα να σας εξουσιοδοτήσουμε να κάνετε επίσημο τηλεφώνημα στον Πιπινέλη. Η τυπική επαφή με τους υπουργούς της χούντας δε θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για την ώρα αλλά είναι ορατή ως το επόμενο βήμα (…)».

  Γιουγκοσλαβία 1999: Στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, ολόκληρο το ελληνικό έδαφος παραδόθηκε στη ΝΑΤΟική δολοφονική συμμαχία για το έγκλημα ενάντια στο λαό της Γιουγκοσλαβίας. Μόνο από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο πέρασε η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη: 1.000 αεροσκάφη, 420 πλοία, 510 σιδηροδρομικοί συρμοί, 1.400 φάλαγγες οχημάτων διαφόρων τύπων, 40.000 οχήματα και 60.000 στρατιώτες.

  Ιράκ: Η Ελλάδα συμμετέχει και στο έγκλημα του ΝΑΤΟ στο Ιράκ. Το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μάρτη – 30 Απρίλη 2003), 5.270 αεροσκάφη του ΝΑΤΟ με κατεύθυνση το Ιράκ προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας, έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα. Ανάμεσά τους 3.963 μεταφορικά και 307 μαχητικά. Επίσης σταθερά κάθε μέρα απογειώνονταν ή προσγειώνονταν από τη Σούδα πάνω από 20 κατασκοπευτικά, ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενα τάνκερ και ραντάρ, ανθυποβρυχιακά και άλλα αεροσκάφη.

   «Κόκκινη προβιά»: Η υπόθεση ξεκινά τη δεκαετία του ’50, όταν η CΙΑ στήνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μιαν απίστευτη τρομοκρατική – παρακρατική επιχείρηση, στο όνομα της αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου». Η επιχείρηση γίνεται γνωστή στην Ιταλία με τον κωδικό «Γκλάντιο». Στην Ελλάδα, το παράρτημα της «Γκλάντιο» ονομάζεται «Κόκκινη προβιά». Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», που το Νοέμβρη του 1990 αποκάλυψε την υπόθεση, ο παρακρατικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ συμπεριλάμβανε κρύπτες με χιλιάδες όπλα που είχαν τοποθετηθεί κάτω από δημόσια κτίρια ή ακόμα και εκκλησίες, και έναν αριθμό «εκπαιδευμένων» να αναλάβουν δράση εφόσον το απαιτούσε η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα. Η συμφωνία της «Κόκκινης προβιάς» υπογράφηκε στις 25 Μάρτη του 1955 από τον πρωθυπουργό Παπάγο και το στρατηγό της CΙΑ Τράσκοτ. Πρόσχημα, βέβαια, ο «κομμουνιστικός κίνδυνος».

  Να μην ξεχάσουμε επίσης, τα Ίμια και τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αυτά ήρθαν να επικυρωθούν με τη ΝΑΤΟική συμφωνία της Μαδρίτης, το 1997. Εκεί ήταν, επί ΝΑΤΟικού εδάφους, που η κυβέρνηση Σημίτη υπέγραψε τη συμφωνία για τα«νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»… 

Ο Στρατός πήγε να βγάλει τρελό φαντάρο που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα μας! ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ ΚΑΙ ΝΙΚΑΝΕ Στον Στρατό υπάρχουν τα βύσματα οι Πολιτικοί, αλλά υπάρχουν και οι Φαντάροι που Αγωνίζονται... Υπερασπίζουμε με Αγώνες τα Δικαιώματα μας απέναντι στην επίθεση που διεξάγει το ΓΕΣ και το Υπουργείο Άμυνας Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία οι διεθνείς εξελίξεις στρέφουν τα μάτια τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή όπου ο ανταγωνισμός συμφερόντων και η αναζήτηση νέων ζωνών επιρροής και πλουτοπαραγωγικών πηγών (αέριο, πετρέλαιο) έχουν σημάνει τις σειρήνες του πολέμου με τον πλέον οξυμένο τρόπο. Ωστόσο αυτή η μάχη η οποία διεξάγεται σε διεθνές επίπεδο καθιστά αναπόφευκτα συμμέτοχες-συνένοχες και τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω της αναβαθμισμένης εμπλοκής τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς Ε.Ε. και ΝΑΤΟ με αποτέλεσμα αυτή η ένταση να μεταφέρεται και εντός των στρατοπέδων καθώς και στην αντιμετώπιση των φαντάρων από τις διοικήσεις των μονάδων τους. Έτσι λοιπόν η λογική του ̎εσωτερικού εχθρού ̎ όπως τον αντιλαμβάνονται το ΓΕΣ σύμφωνα με το δόγμα Άμυνας\Ασφάλειας που υιοθετεί, κάνει όλο και πιο επιθετική τη στάση του απέναντι στους φαντάρους που επιμένουν σε πείσμα των καιρών να υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους. Σύμφωνα με τα παραπάνω μπορεί να γίνει πιο εύκολα αντιληπτή η αντιπαράθεση η οποία διεξάγεται τον τελευταίο καιρό σε μια μονάδα μεταξύ των φαντάρων και της διοίκησης κατά την οποία διεκδικώντας τα δικαιώματα τους πέρασαν από μύρια κύματα στοχοποίησης και απειλών αλλά μέχρι τώρα έχουν καταφέρει ενωμένοι σαν μια γροθιά να σταθούν νικητές. Όλα ξεκίνησαν όταν οι φαντάροι βιώνοντας τις δυσκολίες της θητείας στο πετσί τους, ως προς τις αυθαιρεσίες καραβανάδων απέναντι τους, την δυσκολία να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα δυσβάσταχτα έξοδα της θητείας τους καθώς και τις δυσκολίες ως προς τις συνθήκες διαμονής τους, αποφάσισαν πολλές φορές να βγουν μαζικά παραπονούμενοι και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους για να βελτιώσουν τις συνθήκες της θητείας τους. Η κυνική αντιμετώπιση των φαντάρων απ τη διοίκηση καθώς και η μη διάθεση να εισακουστούν τα αιτήματα τους συνδυάστηκε με τη στοχοποίηση φαντάρου μέσα από ανυπόστατες κατηγορίες οι οποίες προσπαθούσαν να προσωποποιήσουν τη μαζική-συλλογική δικεκδίκηση και έτσι να την απονομιμοποιήσουν. Φυσικά οι φαντάροι το γνώριζαν πολύ καλά αυτό, διεκδικώντας εδώ και τώρα να σταματήσει, καθώς απ τη πρώτη στιγμή νιώσαν ότι αυτή η στοχοποίηση-εκδίκηση καθώς και οι συστηματικές προσπάθειες συκοφάντησης και οι απειλές απευθύνονταν στη πραγματικότητα σ όλους τους φαντάρους. Ο φαντάρος μη έχοντας άλλη επιλογή και ξέροντας ότι δεν είναι μόνος σε αυτή την υπόθεση κινήθηκε σε ανώτερο στην ιεραρχία αναφέροντας τις αυθαιρεσίες προς το πρόσωπο του και των συναδέλφων του, προκειμένου να βρει το δίκιο του\τους. Μετά από αυτή την αναφορά η διοίκηση αναγκάστηκε να συμμορφωθεί μπροστά στον κίνδυνο έκθεσης της μονάδας και τα αιτήματα των φαντάρων γίναν πράξη. Ωστόσο αν και οι φαντάροι σε πρώτο χρόνο εισέπραξαν την ικανοποίηση από τη δικαίωση του αγώνα τους, η αντιπαράθεση δεν τελείωσε εκεί. Η εκδικητικότητα της διοίκησης μετά απ όλα αυτά αναβαθμίστηκε, επιδιώκοντας να δημιουργήσει ένα κλίμα διχασμού μεταξύ των φαντάρων (ανάμεσα σ αυτούς που είναι ̎υπάκουοι̎ και στους ̎ατίθασους̎) με απειλές και σκληρότερη αντιμετώπιση. Σε σύνδεση μ όλα αυτά η στοχοποίηση του φαντάρου που προαναφέρθηκε έφτασε σε άλλο επίπεδο όταν η διοίκηση τον έστειλε στον ψυχολόγο για να τον νουθετήσει, θυμίζοντας στους φαντάρους άλλες σκοτεινές εποχές στις οποίες οι ατίθασοι φαντάροι στιγματίζονταν μ αυτό τον τρόπο προκειμένου να φοβηθούν. Οι ερωτήσεις του ψυχολόγου και ο τρόπος που προσπαθούσε να κατευθύνει τη συζήτηση επιβεβαίωσαν τους φόβους των φαντάρων, οι οποίοι απ τη πρώτη στιγμή κατάλαβαν πως κάτι δε πάει καλά. Ότι επιδίωκαν δηλαδή με αυτή τη κίνηση να ̎ψυχολογικοποιήσουν̎ την όλη κατάσταση προσπαθώντας να βγάλουν τον φαντάρο ̎απρόβλεπτο ̎ και τελικά να του πάρουν το όπλο και να τον κάνουν Ι3 άοπλο. Μάλιστα οι υποψίες των φαντάρων επιβεβαιώθηκαν την επόμενη μέρα όταν ο φαντάρος έλαβε εντολή να παραδώσει το όπλο του ΕΝΩ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟ. Η μεθόδευση αυτή φυσικά είχε σκοπό όχι μόνο να απαξιώσει τον ίδιο τον φαντάρο και τα λεγόμενα του, αλλά απευθυνόταν και σε όποιο φαντάρο θα τολμούσε να ξαναντιδράσει, σαν ευθεία απειλή. Η κίνηση αυτή τόσο συμβολικά (για τον φαντάρο το όπλο είναι προέκταση του χεριού του) όσο και πρακτικά (είναι αναφαίρετο δικαίωμα του φαντάρου με Ι1 να έχει όπλο) επισύρει μια σειρά αντισυνταγματικών παρανομιών και αυθαιρεσιών, οι οποίες είναι πλέον ξεκάθαρες σ’όλους. Η αντιμετώπιση μάλιστα του φαντάρου σαν εσωτερικού εχθρού, καθώς μέσα απ τις ερωτήσεις του ο ψυχολόγος φαινόταν ότι είχε πάρει ξεκάθαρες εντολές να ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΦΡΟΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, έδωσε στην όλη υπόθεση το στίγμα του εμφυλιοπολεμικού "κυνηγιού μαγισσών» που της έλειπε. Η απάντηση του φαντάρου ήταν άμεση. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του, ξέροντας για μια ακόμη φορά ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ. Ξέροντας για μια ακόμη φορά ότι στο πρόσωπο του στοχοποιούνταν όλοι οι φαντάροι της μονάδας. Ζήτησε προσωπική ακρόαση απ το διοικτή στην οποία κατέστησε σαφές ότι γνωρίζει πολύ καλά τη σκευωρία που πάει να στηθεί, ότι δεν θα μείνει άπραγος στη συκοφάντηση προς το πρόσωπο του και θα ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα του απευθυνόμενος ακόμη και σε δικηγόρο προκειμένου να δικαιωθεί, ενώ παράλληλα ζήτησε το νόμιμο δικαίωμα του να αναφερθεί σε κάποιον ανώτερο προκειμένου να μπει τέλος σ αυτή τη προσπάθεια στοχοποίησης του ίδιου αλλά και των συναδέλφων του. Η άτακτη υποχώρηση του διοικητή επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά την ανυπότακτη στάση και τη συλλογική διεκδίκηση των φαντάρων, καθώς τα ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΟΠΗΚΑΝ ΚΑΙ Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ. Δεν δέχτηκαν ούτε στιγμή την προσωποποίηση της αντιπαράθεσης που απ την αρχή μέχρι το τέλος παρέμεινε ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ, καθιστώντας τους εαυτούς τους συμμέτοχους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ για την υποχώρηση του διοικητή. Έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο στους φαντάρους και οι μάσκες πλέον έχουν πέσει. Οι φαντάροι είναι ικανοποιημένοι μέχρι τώρα, αλλά έτοιμοι να απαντήσουνε σε κάθε αυθαιρεσία με το αίσθημα του δικαίου και την συλλογική δράση να τους καθοδηγεί. Εξάλλου ξέρουνε ότι αυτές οι μεθοδεύσεις καταστολής των φαντάρων που υπερασπίζονται το δίκιο τους δεν είναι κατ’εξαίρεση παραδείγματα αλλά αντανακλούν την νοοτροπία του Ελληνικού Στρατού απέναντι στον ΦΑΝΤΑΡΟ-ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΣΤΟΛΗ που τολμάει και αντιδράει. ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΟΤΙ ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ. Όσο παραμένουμε ενωμένοι ο αγώνας μας θα δικαιώνεται. Η ρατσιστική και εθνικιστική ρητορεία, οι αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, η εκμετάλλευση των φαντάρων έξω απ τα σύνορα μας για την πραγματοποίηση των πολεμοκάπηλων σχεδίων Ε.Ε και ΝΑΤΟ,η αξιοποίηση τους σε ασκήσεις καταστολής πλήθους και ανακατάληψης κατειλημμένων (από εργάτες!) κτιρίων, η στοχοποίηση και η κάθε αυθαιρεσία απέναντι τους ΘΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΤΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΟΣΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ! ΔΙΔΑΓΜΑ για όλους τους φαντάρους που επιμένουν να αντιστέκονται σ’αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Η συλλογική εμπειρία που βιώσαμε να σταθεί φάρος σε κάθε στρατόπεδο. Με την αποφασιστική στήριξη του ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ (όπως είπε κι ένας φαντάρος, «ευτυχώς υπάρχει και ο Σπάρτακος») ορθώνουμε το ανάστημα μας απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ. Στέλνουμε γράμματα. Βγαίνουμε μαζικά παραπονούμενοι. ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΝΙΚΑΜΕ! ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ Τηλ. Επικ. 6932 955437 http://diktiospartakos.blogspot.com

hortiatis570.gr | 2008 - 2012 | Διαχείριση ιστοσελίδας: Κώστας Παράδας, kaparadas@hortiatis570.gr | Γιώργος Ρηγόπουλος, rigopolulos@hortiatis570.gr | Σωτήρης Τοκαλατσίδης, admin@hortiatis570.gr

Top Desktop version