hortiatis570.gr

Μία μέρα αφότου έκλεισαν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων, ο υπουργός παιδείας Κ. Γαβρόγλου ανακοίνωσε την ενσωμάτωση της διάταξης που αφορά το νέο σύστημα διορισμού αλλά και πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών στο νομοσχέδιο «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις», με σκοπό το παραπάνω να ψηφιστεί την Δευτέρα 14/1/2019.

Ήδη οι εκπαιδευτικοί, μόνιμοι και αναπληρωτές, όπως επίσης κι οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί και οι φοιτητές με τους μαθητές καλούσαν από κοινού σε κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Παιδείας από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το προαναφερθέν νομοσχέδιο αποτελεί ακόμα ένα κομμάτι του αντιεκπαιδευτικού παζλ, καθώς ένα μέρος του νόμου ήδη ψηφίστηκε τον Ιούνιο, μέσα στον οποίο εκτός από συγχωνεύσεις σχολών, περιλαμβάνεται επίσης και η απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τις καθηγητικές σχολές, κι επιπρόσθετα έπεται και συνέχεια καθώς σχεδιάζονται τόσο περαιτέρω συγχωνεύσεις σχολών, όσο και το Νέο Λύκειο.
Τις τελευταίες μέρες υπάρχει πραγματικός αναβρασμός στην εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς με πρωτοβουλία του συντονιστικού αναπληρωτών και αδιόριστων εκπαιδευτών το οποίο κάλεσε σε πανελλαδική σύσκεψη συντονισμού στις 6/1/2019, αποφασίστηκαν μια σειρά από κινητοποιήσεις και δράσεις. Η μαζική συμμετοχή πρωτοβάθμιων σωματείων και συλλόγων, ανάγκασε ακόμα και τις ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να καλέσουν σε απεργία την Παρασκευή 11/1/19 και τη Δευτέρα 14/1/19.
Οι κινητοποιήσεις που ξέσπασαν, λοιπόν, την τελευταία βδομάδα ήταν αρκετά δυναμικές και μαζικές για αυτό και δέχτηκαν άγρια καταστολή από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Το εκπαιδευτικό κίνημα καθότι δεν τρομοκρατείται και δεν πάει βήμα πίσω, προχώρησε σε κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ προκειμένου να δημιουργήσει ένα κέντρο αγώνα και να γνωστοποιήσει σε όλη την κοινωνία το δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι μαθητές ακόμα και οι σύλλογοι γονέων αρχίζουν και στηρίζουν ολοένα και περισσότερο τους εκπαιδευτικούς, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτός αγώνας όχι μόνο δεν είναι συντεχνιακός αλλά αφορά τόσο όλους τους εργαζομένους όσο και όλη τη νεολαία. Το πνεύμα και η λογική που διέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μόνο άγνωστα πλέον δεν είναι για την ελληνική κοινωνία, η οποία έχει βιώσει τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης και των μνημονίων την πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική με όλο και περισσότερα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα να αμφισβητούνται και εν τέλει να καταστρατηγούνται.

Πού οφείλεται λοιπόν αυτός ο εκπαιδευτικός αναβρασμός;

Το νέο σύστημα διορισμών που θέλει να ψηφίσει η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προσοντολόγιο! Αποτελεί τομή και άκρως αντιδραστική αναδιάρθρωση στην ιστορία των διορισμών των εκπαιδευτικών, καθώς όχι μόνο υπονομεύει το πτυχίο και την προϋπηρεσία αλλά εισάγει από την πίσω πόρτα την αξιολόγηση με ατομικά χαρακτηριστικά και εγκαθιδρύει με μόνιμο πλέον τρόπο την ελαστικότητα και την επισφάλεια στο σώμα των εκπαιδευτικών. Είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις επιταγές του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και επισφραγίζει με κάθε τρόπο τον ατομικό φάκελο προσόντων και την δια βίου εκπαίδευση.
Κομβικά κάποιες από τις αιχμές του είναι:

1) Υπάρχουν δύο δεξαμενές μοριοδότησης, η προϋπηρεσία και τα ακαδημαϊκά προσόντα, όπου η κάθε μία έχει ανώτατο όριο τα 120 μόρια.

2) Τα ακαδημαϊκά προσόντα αποτελούν το διδακτορικό δίπλωμα, το μεταπτυχιακό δίπλωμα, οι ξένες γλώσσες, το 2ο μεταπτυχιακό δίπλωμα, το 2ο πτυχίο, η γνώση υπολογιστών, τα σεμινάρια επιμορφώσεων και το πτυχίο.

3) Για την εκπαιδευτική προϋπηρεσία αποδίδεται ένα μόριο για κάθε μήνα εργασίας, με τον Ιούλιο και τον Αύγουστο να εξαιρούνται για τους αναπληρωτές.

4) Προϋπόθεση πρόσληψης αποτελεί η παιδαγωγική επάρκεια, η οποία θα μπορεί να πιστοποιείται σε όσους δεν την έχουν, από επιμορφωτικά και μεταπτυχιακά προγράμματα.

5) Οι νεοδιοριζόμενοι υπηρετούν επί δύο (2) έτη ως δόκιμοι. Στο τέλος του δεύτερου έτους οι νεοδιοριζόμενοι κρίνονται προκειμένου να μονιμοποιηθούν.

Από τις παραπάνω αιχμές μπορούν να εξαχθούν τα παρακάτω συμπεράσματα:

Μόνιμοι διορισμοί = όνειρο θερινής νυκτός!

Αρχικά η κυβέρνηση διαβεβαίωσε ότι δεν θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί, διατηρώντας το καθεστώς των αναπληρωτών με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει τόσα χρόνια. Ακόμα και αυτοί οι λίγοι διορισμοί, θα γίνουν φυσικά μετά την επανεκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, αυτοί που εδώ και 10 χρόνια κρίσης έχουν υπάρξει αναπληρωτές σε όλη την Ελλάδα καταλήγουν όχι μόνο να μην μονιμοποιούνται, αλλά να παίζουν τη θέση εργασίας τους κορώνα γράμματα καθώς με βάση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η προϋπηρεσία μετράει στο μέγιστο 50% (120 μονάδες).
Επιπλέον, ακόμα και οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί που θα προσληφθούν για πρώτη φορά , θα αξιολογούνται ανά δύο χρόνια θητείας ως προς τα προσόντα τους, πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν είναι «ικανοί» την δεδομένη χρονική στιγμή θα πετιούνται στην ανεργία και κανένα σύστημα δεν θα μπορεί να τους εγγυηθεί ότι θα ξαναπροσληφθούν στο μέλλον.
Ως εκ τούτου, διαμορφώνεται και στην εκπαίδευση ένα εργασιακό τοπίο μισοεργασίας-μισοανεργίας που θέλει τον εργαζόμενο κινητικό, ελαστικό και μετακυλύει στον ίδιο το βάρος της ανεργία του. Έτσι, προφανώς τα ποσοστά της ανεργίας δε θα μειωθούν στο ελάχιστο και πάλι σε λίγα χρόνια θα έχει διαμορφωθεί μία τεράστια δεξαμενή εργαζομένων-ανέργων εκπαιδευτικών που ίσως να έχουν δουλέψει από λίγο, αλλά που ταυτόχρονα θα πρέπει να έχουν μαζέψει ένα κάρο «χαρτιά» για να γεμίσει ο ατομικός τους φάκελος και να καταφέρουν να είναι ολοένα και πιο ανταγωνιστικοί μήπως καταφέρουν να εργαστούν έστω μια χρονιά ακόμη. Να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των σεμιναρίων και των μεταπτυχιακών προγραμμάτων είναι πλέον επί πληρωμή, άρα ο ατομικός φάκελος προσόντων αποτελεί αδιαμφισβήτητα επένδυση και αποκλείει τον διορισμό σε όσους δε θα μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά.
Τέλος, οι 30.000 θέσεις που καλύπτουν οι αναπληρωτές κάθε χρόνο και που αντιστοιχούν σε πραγματικά κενά λόγω του παγώματος των προσλήψεων για πάνω από δεκαετία χρηματοδοτούνται κάθε χρόνο κατά 70% από ΕΣΠΑ. Αυτό έρχεται να κλειδώσει ακόμα με πιο σαφή τρόπο για τι είδους θέσεις εργασίας μιλάει το υπουργείο παιδείας και τι τύπο εργαζομένου επιθυμεί, έρμαιο στις ορέξεις της Ε.Ε. και κάθε κυβέρνησης.
Έρχεται η αξιολόγηση από την πίσω πόρτα!
Το προσοντολόγιο αποτελεί πλέον το ίδιο, την αξιολόγηση που τόσα χρόνια προσπαθούσε η εκάστοτε κυβέρνηση να επιβάλλει στο χώρο της εκπαίδευσης και συνολικά στο δημόσιο. Βάσει αυτού, όλο το δυναμικό των εκπαιδευτικών αξιολογείται κάθε χρόνο ατομικά με κριτήρια και όρους που κάθε τόσο θα αλλάζουν ανάλογα με τις στοχεύσεις, επομένως ο καθένας θα καθίσταται ανεπαρκής ώστε να αντικατασταθεί από τον επόμενο στη λίστα.
Πέρα όμως από τους αναπληρωτές, είναι φανερό πως το ίδιο μοτίβο κριτηρίων και αξιολόγησης θα ισχύει σε λίγο καιρό και για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς, αφού με το σύστημα αυτό αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα, η ατομικότητα, η επισφάλεια και η κινητικότητα. Έτσι, διαμορφώνονται με τον περίτεχνο τρόπο οι όροι για να μπορεί να ανακυκλώνεται το εκπαιδευτικό δυναμικό, να είναι ευέλικτο και να προσαρμόζεται στις εκάστοτε μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση αλλά και στην αγορά εργασίας.

Ταφόπλακα στη συλλογική κατοχύρωση-συλλογική διεκδίκηση!

Αν ληφθούν υπόψη ένα προς ένα όλα τα κριτήρια διορισμού, γίνεται αντιληπτό πως τόσο το πτυχίο όσο και η προϋπηρεσία μπαίνουν υπό αμφισβήτηση. Από την μία, το πτυχίο παύει να αποτελεί την μόνη προϋπόθεση για να βρει κάποιος δουλειά και από την άλλη η προϋπηρεσία και η εργασιακή εμπειρία δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μία θέση. Άρα με απλά λόγια, δεν αρκεί μόνο να κατοχυρώνεται κάποιος επαγγελματικά, αλλά πρέπει να μπαίνει και σε ένα ατέρμονο κυνήγι προσόντων που ανά πάσα ώρα και στιγμή θα αλλάζουν.
Παράλληλα, η συλλογική διεκδίκηση από πλευράς των εκπαιδευτικών υποσκάπτεται. Αφενός, ο καθένας με τον ατομικό του φάκελο προσόντων θα ανταγωνίζεται συνεχώς το διπλανό του και άρα τα σωματεία και οι σύλλογοι, οι συνδικαλιστικές πρακτικές και οι κινητοποιήσεις δε θα αφορούν μαζικά κι ενιαία το σώμα των εκπαιδευτικών, καθώς θα καλλιεργείται ο ατομικός δρόμος και ο κανιβαλισμός ως τη μοναδική διέξοδο σε αυτή την εργασιακή ζούγκλα. Αφετέρου, η συνεχής κινητικότητα και παροδικότητα σε έναν συγκεκριμένο περιβάλλον εργασίας δεν θα επιτρέπουν στον νέο εκπαιδευτικό να συνδικαλίζεται ώστε να διεκδικεί ανθρώπινους όροι και συνθήκες εργασίας, αφού την επόμενη χρονιά δε θα γνωρίζει καν αν θα εργάζεται.

Απόσπαση παιδαγωγικής επάρκειας και προσοντολόγιο = οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος!

Το προσοντολόγιο δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά αποτελεί πάγια κατεύθυνση του κεφαλαίου! Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλοι οι νόμοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιέγραφαν έναν ατομικό φάκελο προσόντων που καλείτο να αποκτήσει ο κάθε φοιτητής για να αποφοιτήσει. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με κάθε κυβέρνηση στόχευε στον κατακερματισμό του πτυχίου των αποφοίτων, προσπαθώντας να δημιουργήσει κύκλους σπουδών και κατευθύνσεις ώστε να δημιουργήσει ήδη από τις σχολές κινητικούς και ευέλικτους απόφοιτους που θα μαζεύουν μονάδες και ECTS για να καταφέρουν να είναι πιο ανταγωνιστικοί από τον διπλανό τους. Με τον τρόπο αυτό επεδίωκαν να διασπάσουν την ενιαιότητα των πτυχίων, να κατακερματίσουν τα επαγγελματικά δικαιώματα και να προετοιμάσουν τους μελλοντικούς εργαζόμενους στο μοντέλο της κινητικότητας και της ευελιξίας της αγοράς εργασίας.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο κινείται και η όλη κουβέντα τον τελευταίο χρόνο γύρω από την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία στις καθηγητικές σχολές. Το κεφάλαιο προσπαθεί να εμπεδώσει στην νεολαία ένα ιδεολόγημα που λέει ότι κανένας απόφοιτος δεν έχει τα κατάλληλα προσόντα για να στελεχώσει μία θέση εργασίας, κρύβοντας κάτω από το χαλάκι το γεγονός πως αυτές δεν υπάρχουν. Υπό αυτό το πρίσμα περιγράφεται το τελευταίο χρονικό διάστημα ένα καθεστώς ίδρυσης Κέντρων Δια Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ) τα οποία θα αναλαμβάνουν προγράμματα πιστοποίησης και επανακατάρτισης καταλήγοντας στην απονομή επαγγελματικών δικαιωμάτων εκτός πτυχίου.

Μόνη απάντηση οι διαρκείς ανυποχώρητοι αγώνες

Κόντρα σε όλη αυτή την προσπάθεια του υπουργείου υπό το καθεστώς οποιασδήποτε κυβέρνησης από την μεταπολίτευση και μετά, οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί έχουν συναντηθεί πολλές φορές στον δρόμο, πίσω από πανό και ντουντούκες. Βάζοντας ως πρόταγμα το δημόσιο και δωρεάν σχολείο όπως επίσης και τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, κατάφεραν να μπλοκάρουν ένα σωρό νόμους και αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Έτσι και τώρα, παίρνοντας την σκυτάλη από τις περσινές κινητοποιήσεις το εκπαιδευτικό κίνημα γέμισε τους δρόμους τις προηγούμενες μέρες και φώναξε δυνατά και αποφασιστικά ότι το νέο νομοσχέδιο «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ»! Όσο και αν πόνταρε το υπουργείο στην διάσπαση των εκπαιδευτικών και όσο και αν προσπαθούσε να τους διχάσει σε παλιούς και νέους, αναπληρωτές και αδιόριστους μηδενικής προϋπηρεσίας, εκείνοι φαίνονται πιο ενωμένοι από ποτέ με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να πιεστεί και να αναβάλλει την ψήφιση του νομοσχεδίου.

Στηρίζουμε την κινητοποίηση των εκπαιδευτικών όπως επίσης και την κατάληψη της πρυτανείας και τις δράσεις της. Την Πέμπτη 17/1 καλούμε και στηρίζουμε την απεργία των εκπαιδευτικών και διαδηλώνουμε στην Βουλή για την άμεση απόσυρση του ν/σ για την εκπαίδευση, για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για μόνιμους και μαζικούς διορισμούς με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, για κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας.

Αριστερή Συσπείρωση 

Είναι τρομακτικό το πόσο αποτελεσματική κατευθυντήρια γραμμή είχαν οι Ναζί σε μια ολόκληρη χώρα, συμπεριλαμβανομένου του πληθυσμού και της βιομηχανία της, σε σχέση με τους πολεμοχαρείς στόχους τους. Οι περισσότεροι ξέρουμε για τις τρεις μεγάλες εταιρείες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί.Η Hugo Boss που σχεδίασε τις τρομακτικές στολές των SS (όπως και η drabber που σχεδίασε τα καφέ πουκάμισα της νεολαίας του Hitler . Επίσης η  Volkswagen που σχεδίασε το Beetle με εντολή του Χίτλερ. Καθώς και η IBM η οποία σχεδίασε τις διάτρητες κάρτες που είχαν χρησιμοποιηθεί για την συστηματοποίηση της εξόντωσης των λαών με γνώμονα την φυλή ή την τάξη.Ωστόσο, αυτές δεν ήταν οι μόνες εταιρείες που λειτούργησαν συνεργατικά με τους Ναζί – άλλες επιχειρήσεις παγκόσμιας εμβέλειας ακόμα και σήμερα αναγνωρίσιμες πούλησαν – θα έλεγε κάποιος – και την ψυχή τους στο διάβολο με διαφορετικούς τρόπους. Με κάποιες  μπορεί και να εκπλαγείτε, ονόματα που ίσως δεν ξέρατε ή που δεν γνωρίζατε πόσο ανάμειξη είχαν. 

10. Chase Bank  Μετά από σκέψη, η συνεργασία της Chase Bank (νυν JP Morgan Chase), με τους Ναζί δεν ήταν και τόσο περίεργη. Ενας από τους βασικούς μετόχους της, ο JD Rockefeller, είχε χρηματοδοτήσει άμεσα ναζιστικά πειράματα ευγονικής πριν τον πόλεμο. Μεταξύ 1936 και 1941, η Chase και άλλες τράπεζες των ΗΠΑ βοήθησαν τους Γερμανούς να συγκεντρώσουν περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια σε ισοτιμία του δολαρίου, ποσό πάνω από 1,2 εκατομμύρια δολάρια σε προμήθειες – εκ των οποίων η Chase εισέπραξε το λαχταριστό ποσό των 500.000 δολαρίων. Αυτά ήταν πολλά χρήματα για την εποχή που τα εισέπραξε. Το γεγονός ότι τα γερμανικά σήματα που χρησιμοποιούνταν για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας, προερχόταν από τους Εβραίους που είχαν εγκαταλείψει τη ναζιστική Γερμανία, δεν φαίνεται να ενοχλούσε την Chase , στην πραγματικότητα μετά την νύχτα (Kristallnacht) που χαρακτηρίστηκε ως η πιο βίαιη εναντίων των Εβραίων σε όλη τη ναζιστική Γερμανία και την Αυστρία το 1938, η Chase είχε παγώσει τους λογαριασμούς του γαλλοΕβραίων στην κατεχόμενη Γαλλία πριν οι Ναζί το ζητήσουν καν.     

9. Ford  Ο Henry Ford ήταν ένας πασίγνωστος αντισημίτης. Η ιδιότητα του αυτή υπογραμμίστηκε δημοσιεύοντας μια συλλογή άρθρων υπό το γοητευτικό τίτλο, «The International Jew: The World’s Foremost Problem».  Η Ford χορηγεί την εποχή εκείνη ακόμα και εφημερίδα την οποία χρησιμοποιεί ως ένα βήμα προπαγάνδας, κατηγορώντας τους Εβραίους για τον Α» Παγκόσμιο Πόλεμο, μάλιστα το 1938 τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο της γερμανικής Eagle, το υψηλότερο μετάλλιο της Ναζιστικής Γερμανίας που χορηγούνταν στους ξένους πολίτες.  Η επιχείρηση της Ford στην Γερμανία παρήγαγε  το ένα τρίτο των στρατιωτικών φορτηγών που χρησιμοποιούνταν από τον γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου, είναι δε σημαντικό είναι οτι ένα μεγάλο μέρος της εργασίας γίνοταν από τους κρατουμένους. Αυτό που είναι ακόμη πιο συγκλονιστικό είναι ότι η Ford εικάζεται οτι έχει χρησιμοποιήσει καταναγκαστική εργασία (δουλεία)  ήδη πριν από το 1940 .  

8. Random House  Μπορεί να μην έχετε ακούσει για Bertelsmann AG, αλλά θα έχετε ακούσει για τα βιβλία που εκδίδονται από πολλές θυγατρικές της, συμπεριλαμβανομένης της Random House, Bantam Books και Doubleday. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, η Bertelsmann έχει δημοσιευθεί μια προπαγάνδα για την ναζιστική λογοτεχνία,“Sterilization and Euthanasia: A Contribution to Applied Christian Ethics.”  

7. Kodak   Όταν σκέφτεστε την Kodak, σας έρχονται εικόνες από ευτυχισμένες οικογενειακές φωτογραφίες και αναμνήσεις που μπορεί να τις έχετε και σε βίντεο, αλλά αυτό που θα πρέπει πραγματικά να εξετάσουμε είναι η εργασία «σκλάβων» στο γερμανικό υποκατάστημα της επιχείρησης που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Θυγατρικές της Kodak στις ουδέτερες ευρωπαϊκές χώρες έκαναν πρόχειρα επιχειρήσεις με τους Ναζί, παρέχοντάς τους την δυνατότητα της αγοράς των προϊόντων τους κερδίζοντας έτσι το πολύτιμο ξένο νόμισμα. Το Πορτογαλικό υποκατάστημα έστειλε ακόμη και τα κέρδη του στο υποκατάστημα της Χάγης, το οποίο βρισκόταν υπό ναζιστική κατοχή εκείνη την εποχή. Επιπλέον, η εν λόγω εταιρεία δεν παρήγαγε απλώς κάμερες, επεκτάθηκε επίσης στην κατασκευή πυροκροτητών και σε άλλα στρατιωτικά αγαθά για τους Γερμανούς.  

6. Η Coca-Cola   Η Fanta είναι ένας νόστιμος χυμός πορτοκαλιού, χυμός που είχε αρχικά σχεδιαστεί ειδικά για τους Ναζί. Ακριβώς! βλέπετε, τα συστατικά για την κόλα που δίνει την επωνυμία της Coca-Cola ήταν δύσκολο προϊον στο να εισαχθεί, οπότε ο διαχειριστής του γερμανικού τμήματος της Coca-Cola, Max Keith, παρουσίασε  ένα νέο χυμό που θα μπορούσε να γίνει με τα διαθέσιμα υλικά.  Το 1941, η Fanta έκανε το ντεμπούτο της στη γερμανική αγορά. Ο Max Keith δεν ήταν ο φιλος των  Ναζί, αλλά οι προσπάθειές του να κρατήσει τη λειτουργία την Coca-Cola ζωντανή στα μέσα του πολέμου, σήμαινε ότι η Coca-Cola έπρεπε να εισπράττει από κάπου κέρδη, πράγμα που θα έδινε την ευκαιρία να αντέξει την οικονομική πίεση της εποχής και θα μπορούσε να επιστρέψει στην διανομή του κυρίως χυμού της Coca-Cola στην Ευρώπη, αμέσως μόλις ο πόλεμος τελείωνε .         5. Allianz  Η Allianz είναι η δωδέκατη μεγαλύτερη εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών στον κόσμο. Ιδρύθηκε στη Γερμανία το 1890, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ήταν η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στη Γερμανία, κατά την άνοδο των ναζί στην εξουσία. Ως εκ τούτου, γρήγορα άρχισε να ασχολείται σοβαρά με το ναζιστικό καθεστώς.  Ο Γενικός Διευθυντή της Allianz, Kurt Schmitt, ήταν επίσης  υπουργός οικονομικών του Χίτλερ, και η εταιρεία είχε ασφαλίσει τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό στο Άουσβιτς. Ηταν υπεύθυνος για την πολιτική που επέβαλε το ναζιστικό κράτος. Επιπλέον, η εταιρεία συνεργάστηκε στενά με τη ναζιστική κυβέρνηση για να εντοπίσουν τις πολιτικές ασφάλειας ζωής των ΓερμανοΕβραίων και έστειλε στα στρατόπεδα του θανάτου αρκετούς κατά τη διάρκεια του πολέμου.  

4. Novartis   Η Bayer, αν και πασίγνωστη εταιρεία για την προέλευσή της, ως θυγατρική του κατασκευαστή που έκανε το Zyklon B αέριο που χρησιμοποιείται στα ναζιστικά στρατόπεδα και στους θαλάμους αερίων, φυσικά δεν είναι η μοναδική φαρμακευτική εταιρεία με σκελετούς στο ντουλάπι της.  Η ελβετική χημική εταιρεία Ciba και η Sandoz συγχωνεύονται για να σχηματίσουν την Novartis, η διασημότερη για τα φάρμακα της, Ritalin. Το 1933, το υποκατάστημα του Βερολίνου της Ciba παραδίδει για να καούν όλοι οι εβραϊκής καταγωγής υπάλληλοί της περιλαμβανομένου του διοικητικού συμβουλίου. Εντωμεταξύ, η Sandoz ακολούθησε το παράδειγμα και εκανε το ίδιο και με τον πρόεδρό της.  Οι εταιρίες αυτές κατασκεύαζαν τα χρώματα, τα φάρμακα και τα χημικά για τους Ναζί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η Novartis για να καθησυχάσει την ενοχή της προσπάθησε να επανορθώσει με το να  συνεισφέρει 15 εκατομμύρια δολάρια προς ένα ελβετικό ταμείο για την αποζημίωση των θυμάτων των Ναζί.  

3. Η Nestle   Το 2000, η Nestle κατέβαλε πάνω από 14,5 εκατομμυρία δολαρία σε αποζημιώσεις για το ότι είχε καταναγκαστικούς εργάτες, και βασίζονταν ουσιαστικά σε εργάτες-σκλάβους που βρέθηκαν να είναι εκεί . Τα ποσά απαιτήθηκαν απο τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και εβραϊκών οργανώσεων. Η εταιρεία παραδέχτηκε ότι κατείχε μια εταιρεία το 1947 και ότι είχε χρησιμοποιήσει καταναγκαστική εργασία κατά τη διάρκεια του πολέμου και δήλωσε επίσης ότι « ορισμένες εταιρείες του ομίλου Nestle που δραστηριοποιούνταν σε χώρες που ελέγχονταν από το Ναζιστικό καθεστώς απασχολούσαν αναγκαστικούς εργάτες. Η Nestle επίσης βοήθησε με τη χρηματοδότηση ενός ναζιστικού κόμματος στην Ελβετία το 1939 και πέτυχε μια προσοδοφόρα σύμβαση που της έδινε την δυνατότητα να κερδίσει μεγάλα ποσά παρέχοντας την συνολική κατανάλωση σοκολάτας για τις ανάγκες του γερμανικού στρατού κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.  

2. BMW   Η BMW έχει παραδεχθεί τη χρήση έως και 30.000 αναγκαστικών εργατών κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι αιχμάλωτοι πολέμου ήταν  εργάτες σκλάβοι και τρόφιμοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης, χρησιμοποιούνταν εκεί που παράγονταν κινητήρες για την Luftwaffe. Με αυτόν τον τρόπο οι εργάτες αναγκάστηκαν να ενισχύσουν το καθεστώς των Ναζί  να αμυνθεί, εναντίον εκείνων που προσπαθούσαν να τους σώσουν. Η BMW επικεντρώνεται αποκλειστικά σε αεροσκάφη και την κατασκευή μοτοσικλέτών κατά τη διάρκεια του πολέμου, έτσι ουσιαστικά  δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένας βασικός προμηθευτής των μηχανών του πολέμου για τους ναζί.  

1. Η General Electric (GE)   Το 1946 στην General Electric επεβλήθη πρόστιμο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, λόγω δόλιων δραστηριοτήτων σε καιρο πολέμου .  Σε συνεργασία με την Krupp, μια γερμανική εταιρεία κατασκευής, η General Electric σκόπιμα και τεχνητά αύξησε την τιμή του καρβιδίου βολφραμίου, ένα υλικό που ήταν ζωτικής σημασίας για την κατεργασία μετάλλων που είναι αναγκαίο για την πολεμική προσπάθεια. Αν και επέβαλαν σαν τελικό πρόστιμο μόλις 36.000 δολάρια στο σύνολο, η General Electric  είχε κερδίσει περίπου 1,5 εκατομμύρια δολάρια από αυτή την απάτη και μόνο το 1936, δυσχεραίνοντας επίσης  την πολεμική προσπάθεια των αντιπάλων υπέρ των Ναζί. Η GE αγόρασε επίσης μετοχές της Siemens πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, που την καθιστά συνένοχη στη χρήση της εργασίας σκλάβων για να χτίσουν οι ίδιοι θαλάμους αερίων, όπου σε αυτούς πολλοί από τους εργάτες που τους κατασκεύασαν βρήκαν το θάνατο.     

Πηγή:tear.gr 

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2016/09/04/eteries-pou-synergastikan-me-ton-chitler-2/?fbclid=IwAR1NMaoqYSVoAT0rXdgxhLF3aDb_hqwK9DTmXJii8fYHm8hjZGW5b7nflaU

http://lesxi-ergasias-trikalon.blogspot.com/?m=1