hortiatis570.gr


A+ A A-

Γιώργος Ρηγόπουλος

Το 1821 …σε μη κυβερνητικές περιπέτειες.του Γιώργου Μαργαρίτη

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια

Πρόκειται οπωσδήποτε για ένα επιβλητικό έργο. Στη σύντομη ιστορία των νεοελλήνων, ίσως ποτέ άλλοτε και για κανένα άλλο θέμα, επιστημονικό, ιστορικό, πολιτικό, εθνικό, αναπτυξιακό, θρησκευτικό ή άλλο δεν είδαμε παρόμοια κινητοποίηση δημόσιων, ημιδημόσιων ή μη δημόσιων φορέων με στόχο την προαγωγή της γνώσης. Πρόκειται για το πρωτοφανές και το ανεπανάληπτο.

Η αφορμή είναι, υποθέτουμε, η προσέγγιση της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Επέτειος σημαδιακή, ξεκίνημα του εθνικού κράτους μέσα στο οποίο ζούμε και μέσα στο οποίο ο ελληνισμός –σε μία ακόμα φάση της μακραίωνης ιστορίας του- μεγαλούργησε και μεγαλουργεί. Οπωσδήποτε το μέγεθος του εγχειρήματος στηρίζεται σε στέρεα υλικά. Και σε στέρεους φορείς, όπως η δημοσιότητα αναφέρει.

Το πρόγραμμα φέρει τον τίτλο, «Ψηφιακό Αρχείο 1821». Στόχος του είναι η αξιοποίηση νέων ερευνητών για τη δημιουργία μιας τεράστιας «βάσης δεδομένων» για την Ελληνική Επανάσταση του 1821, η οποία θα καταστήσει προσιτό στο ειδικό ή και στο ευρύτερο κοινό πλήθος αρχειακών υλικών, εργασιών, εικόνων και τεκμηρίων για το 1821. Η ίδια βάση θα αποτελέσει και «εκπαιδευτικό οδηγό» για τη διδασκαλία της Ελληνικής Επανάστασης στα Σχολεία.  

Ως εδώ ουδέν το μεμπτό. Ζούμε εξάλλου κάτω από τον αστερισμό του «κονστρουκτιβισμού» όπου η απόκτηση παιδείας και η γνώσης αποκτούνται μέσω της αντιεξουσιαστικής διαδικασίας:  ρίχνεις τους εκπαιδευόμενους κάθε μορφής και ηλικίας σε μια δεξαμενή «ιστορικών τεκμηρίων» και τους καλείς, μέσα από αυτή, να συνθέσουν την ιστορική πραγματικότητα με βάση τις υποκειμενικές τους επιθυμίες. Πρόκειται για την αποθέωση του «έτσι είναι γιατί έτσι νομίζουμε» και οπωσδήποτε για το τέλος της ιστορίας ως επιστήμης.

Οι φορείς του μεγαλεπήβολου αυτού προγράμματος – οπωσδήποτε λάτρεις της ιστορίας του τόπου και του λαού μας, παρουσιάζουν ειδικό «ιστορικό» ενδιαφέρον. Δεν γνωρίζουμε αν και πόσο κοντά στο ταμείο του προγράμματος, αλλά σίγουρα στην καρδιά του προγράμματος, βρίσκεται μία μη κυβερνητική. Η οργάνωση έχει ως τώρα διακριθεί σε φιλεύσπλαχνα πεδία όπως η θεραπεία των αδέσποτων σκύλων, οι αναδασώσεις, η ανταποδοτική ανακύκλωση, τα κακοποιημένα παιδιά, τα συσσίτια για φτωχούς κλπ. (https://www.act4greece.gr/?c=46). Πατριωτικοί μάλλον λόγοι την οδήγησαν στο να ασχοληθεί και με την Ελληνική Επανάσταση.

Η Act4Greece εξασκεί την πρακτική του crowdfunding αποβλέποντας στην από τους πολλούς συλλογή χρηματικών πόρων για την προώθηση των προγραμμάτων της – κάτι σαν τους «εράνους του αγώνα» μια που βρισκόμαστε στο πνεύμα του 1821. Υποθέτουμε ότι στις δύσκολες ημέρες που ζούμε οι πολλοί, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των «όλοι μαζί μπορούμε» ή των απογόνων του πνεύματος της εθνεγερτηρίου «Εθνοτράπεζας»,  δεν έχουν περίσσεμα για να δώσουν στον αγώνα. Μέσω της οργάνωσης, τουλάχιστον… Ως εκ τούτου η τελευταία στηρίζεται μάλλον σε ευεργέτες, «στρατηγικούς εταίρους» στη σύγχρονη ορολογία. Ενδεικτικά οι τελευταίοι είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρου Ωνάση, το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Λάτση, το (παραδόξως μη κοινωφελές) Ίδρυμα Μποδοσάκη, κά, όπως και σε «στρατηγικούς υποστηριχτές» (ενδεικτικά η ΕΚΟ, η Aegean, η Media Markt κλπ.).

Εάν κάποιος ήθελε να είναι κακοήθης και εχθρός της «κοινωνίας των πολιτών» και της εκπορευόμενης από αυτήν φιλεύσπλαχνης διάθεσης, θα παρατηρούσε ότι «τεχνικός σύμβουλος» («ελεγκτής προγράμματος») της Act4Greece είναι μια εταιρεία με τίτλο Grant Thornton. Μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα (https://www.grant-thornton.gr/en/) ετούτης της εταιρείας παροχής επιχειρηματικών συμβουλών θα γεννούσε ίσως κάποια ερωτήματα: το βασικό πεδίο στο οποίο ειδικεύεται η εν λόγω εταιρεία είναι η …φορολογία. Προφανώς για να μην ξεχάσει κάποιος από εκείνους που προσφεύγουν στις υπηρεσίες της την πληρωμή των αναλογούντων στα εισοδήματά του φόρων!

Στη διάθεση λοιπόν της φιλεύσπλαχνης αυτής πρωτοβουλίας τέθηκαν οι θησαυροί της ελληνικής ιστορίας, το οτιδήποτε συνδέεται με την Επανάσταση του 1821. Ποιοι δημόσιοι φορείς διέθεσαν το υλικό τους; ΟΛΟΙ. Η βιβλιοθήκη της Βουλής, η Εθνική Βιβλιοθήκη, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το Ελληνικό Λογοτεχνικό Ιστορικό Αρχείο το Κέντρο Ελληνικής Μουσικής «Φοίβος Ανωγειανάκης», το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του ΙΤΕ κλπ. κλπ. . Κεντρικό συντονιστικό ρόλο στο όλο εγχείρημα διαδραματίζει το Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Το Κέντρο έχει τη στήριξη των Ιδρυμάτων Ι. Λάτση και Σ. Νιάρχου και ιδρυτικό του μέλος υπήρξε ο νυν υπουργός Παιδείας. Σχεδόν εντυπωσιάζει η διαπίστωση για το πόσο μικρός είναι ο κόσμος.  

Εν κατακλείδι: Παρατηρούσε ένας αρθρογράφος «αριστερής» εφημερίδας ότι τα «200 Χρόνια από το 1821» δίνουν την ευκαιρία «ξεπλύματος», παλαιότερων άτυχων επετειακών συγκυριών. Στα 100 χρόνια έγραψε, είχαμε τα μικρασιατικά, στα 150 χρόνια είχαμε χούντα. Τώρα που έχουμε δημοκρατία, φιλεύσπλαχνους ευεργέτες και την στήριξη εταιρειών επιχειρηματικών συμβουλών η αλήθεια για το 1821 μπορεί επιτέλους να λάμψει. Ίσως να είναι έτσι. Μένει να αποδειχθεί. Εκείνο πάντως που ως τώρα πιστοποιείται είναι ότι η διάθεση για γενική «αξιοποίηση» του εθνικού μας πλούτου –υλικού, ιστορικού και πνευματικού – δεν αφορά μόνο τις αρχαιότητες. Δυστυχώς απλώνεται βαθιά, ως τις ψυχές των ανθρώπων. Ως την ψυχή του λαού μας. Εδώ, βέβαια, πρόκειται για μη κυβερνητική ανιδιοτέλεια. Οπότε ο γενικότερος εκμαυλισμός, που έχει γίνει καταθλιπτικός μηχανισμός και πεδίο δόξας λαμπρό για  «επιχειρηματικούς συμβούλους», δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί.         

* Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

από : https://www.imerodromos.gr/to-1821-se-mi-kyvernitikes-peripeteies/

 

Η θρυλική επιστολή του Άρη Βελουχιώτη ενάντια στη συμφωνία της Βάρκιζας

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια
Το γράμμα του Άρη στα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, το Μάρτη του 1945, για το μέλλον του αγώνα και τη συμφωνία της Βάρκιζας:
 

 
Προς όλα τα μέλη της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Με το σημείωμά μου τούτο θα προσπαθήσω να τραβήξω την προσοχή σας στα πιο κάτω.
1. Όπως πιστεύω, θα έχετε πειστεί και εσείς τώρα πως οι Έλληνες αντιδραστικοί και οι Άγγλοι κατακτητές δεν έχουν καμιά πρόθεση να εφαρμόσουν έστω κι αυτή την ετεροβαρή, επιζήμια στα συμφέροντα του λαού μας και μη δίδουσα καμιά εγγύηση –ομολογία δική σας – για το σεβασμό των ελευθεριών του λαού μας, συμφωνία της Βάρκιζας.
Οι παραβάσεις είναι καθημερινές και σοβαρές.
Τις ξέρετε εσείς καλύτερα και δεν συντρέχει κανένας λόγος να τις απαριθμήσω.
2. Αν δεν σας ήταν εύκολο να γνωρίζετε προοπτικά τις προθέσεις της ελληνικής αντίδρασης και των Άγγλων εχθρών της Ελλάδας, τώρα, θέλω να πιστεύω πως πρέπει να μπορείτε να τις βλέπετε.
Πρόθεσή τους είναι: όχι να συμβάλουν σε προσπάθεια για ομαλή εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου, ή έστω να ανεχθούν απλώς τη δική σας προσπάθεια προς την τέτοια κατεύθυνση, αντίθετα, να οργανώσουν και να διεξαγάγουν με πλεονεκτικές γι’ αυτούς συνθήκες τον εμφύλιο πόλεμο μ’ όλα τα μέσα.
3. Η διάσκεψη και συμφωνία της Γιάλτας δεν πρέπει να έχετε καμιά αυταπάτη πως είναι δυνατό να επιδράσει σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να στρέψει το τιμόνι της χώρας που αφήσατε να κρατούν γερά στα χέρια τους οι Άγγλοι.
 Η Σοβιετική Ένωση, όπως πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν μπορεί να κάνει «ελληνική» πολιτική ώστε να επέμβει ενεργά στο ελληνικό δράμα. Γιατί δεν κάνει ούτε Σέρβικη, ούτε Βουλγάρικη, ούτε Ρώσικη ακόμα πολιτική.
Κάνει πολιτική παγκόσμιας επανάστασης, και δεν είναι διατεθειμένη ούτε κατ’ ελάχιστο να την διακινδυνεύσει για το μικρό αυτό ποσοστό της ανθρωπότητας που λέγονται Έλληνες, που οι ίδιοι –δια των ηγετών τους- οδηγήθηκαν στη νέα σκλαβιά και που στο κάτω κάτω, αργά ή γρήγορα, μετά την πλήρη νίκη της πολιτικής της παγκόσμιας επανάστασης της Σ.Ε. δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό του σοσιαλισμού.
4. Η Σ.Ε. θα μπορούσε να επέμβει «ενεργότερα», όπως, δεν αποκλείεται, κι αυτή η Αμερική, αν εμείς –εσείς δηλαδή- ήσασταν ικανοί να δημιουργήσετε στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη «αριστερά» και δεξιά οπορτουνιστικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας.
Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας.
Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή … τι να πω.
Μπορεί όπως μου παρήγγειλε ρητά ο σ. Γιάννης (Γιάννης Ιωαννίδης),διά του σ. Ζήση (Ζήσης Ζωγράφος), να υπάρχει «σαφής παραίνεση» των Ρώσων συντρόφων προς το ΚΚΕ για το κλείσιμο της συμφωνίας της Βάρκιζας.
Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα.
Μετά τη σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών από των αρχών του 1943 στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών, έχασαν την εμπιστοσύνή τους κι αναγκάστηκαν, για να μην οδηγήσετε τη χώρα και το λαό της σε μεγαλύτερες καταστροφές, να σας «συμβουλέψουν» να υποχωρήσετε και να κλείσετε τη συμφωνία της Βάρκιζας.
 Τις απόψεις του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ για τις δυνατότητες συνέχισης του αγώνα είμαι σίγουρος ότι δεν τις είπατε πουθενά και συνεπώς δεν γνώριζαν οι Ρώσοι σύντροφοι αν μπορούσε και σε ποιες δυνάμεις να βασιστεί μια άλλη πολιτική.
5. Το ΕΑΜ ως το Λίβανο ακολουθούσε ανιούσα γραμμή ανάπτυξης.
Από εκεί κι ύστερα πήρε την κάτω βόλτα.
Από τη «μάχη της Αθήνας» κι ύστερα και την ήττα και, πολύ περισσότερο, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, χάνει σε επιρροή ραγδαία.
Προβλέπω ως το δημοψήφισμα και τις εκλογές και πιθανή διάσπασή του.
6. Το ΚΚΕ έχασε από την αίγλη του και τη δύναμη συγκέντρωσης και μέσα στο ΕΑΜ και μέσα στο λαό.
Ακόμα έχασε σε στενούς οπαδούς του και σε μέλη του.
Τις στατιστικές εσείς τις κρατάτε και είμαι βέβαιος πως θα έχετε διαπιστώσει ήδη σημαντικό ποσοστό διαρροής.
Προοπτική μου είναι ότι αυτό το ποσοστό θα δυναμώσει πολύ.
7. Η «διαφώτιση» του λαού, των οπαδών του ΕΑΜ και των οπαδών και μελών του ΚΚΕ επί της «αναγκαιότητας» της πολιτικής της Βάρκιζας είναι αστεία κυριολεκτικά και κανένα μέλος του ΚΚΕ δεν την πιστεύει.
Μα και τι διαφώτιση να γίνει;
Κατά ποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο θα μπορούσε το άσπρο να γίνει μαύρο;
Αφήνω τους οπαδούς του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, δεν υπάρχει κανένα μέλος απλό, γραμματέας βάσης, αχτιδικός ή περιφερειακός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων στους τελευταίους αυτούς, που η δύναμη της συνήθειας και η ρουτίνα δεν τους αφήνει να δούνε, που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα:
Γιατί το κάνατε αυτό;
 
Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια;
Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί;
 
Τι θα κάνουμε τώρα;
Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση;
 
Γιατί και πάλι θα μας χαρακτηρίζουν το βιος μας ως λαθραίο και θα ξαναπληρώνουμε 2.000 δραχμές για ένα τσιγάρο χωριάτικο καπνό με εφημερίδα;
Τι θα κάνουμε με τους εθνοφύλακες – μπουραντάδες που άρχισαν τις έρευνες, τους ξυλοδαρμούς, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κλπ;
Τι θα κάνουμε με την αντίδραση των χωριών μας που σήκωσε κεφάλι και μας απειλεί ανοιχτά ότι θα μας σφάξουν όλους;
 
Με τι να προστατευθούμε;
 Με τον «εθνικό στρατό»;
Μα πώς θα γίνει τέτοιος, αφού εμάς δεν μας δέχονται χαρακτηρίζοντάς μας ανίκανους οι επιτροπές με χίλιες ψεύτικες δικαιολογίες;
 Δεν το βλέπετε πως στην περιοχή Καρδίτσας από την κλάση του 1939 δεν πήραν ούτε 20% από τους αμαρκάριστους ως δικούς των;
Όλα αυτά θα ήταν ένας σίφουνας ενάντιά σας, αν εγώ για να αποφύγω διασπάσεις κλπ δεν έκανα την πρόταση να πάω έξω και να θέσω τις απόψεις μου, μη τυχόν και λυθεί κομματικά το ζήτημα, κι έβγαζα από τα χωριά τους τούς 200 και πλέον αντάρτες που είχα καταγράψει στο βουνό και άρχιζα τον πόλεμο.
8. Παντού οι οργανώσεις είχαν μουδιάσει.
Η αντίδραση είχε σηκώσει κεφάλι.
Το πέρασμά μας δημιουργεί ρίγη συγκινήσεως και ενθουσιασμού και οι γυναίκες ακόμα βγαίνουν και μας καλωσορίζουν, μας εύχονται «καλή επιτυχία και καλή λευτεριά από το νέο κατακτητή».
Η αντίδραση κρύβεται. Πολλοί φεύγουν για τις πόλεις.
Το ξεκαθάρισμα ΕΔΕΣιτών στην Ευρυτανία, που είχαν έλθει με ρητή εντολή να οργανώσουν εκεί ένοπλες ομάδες αντίδρασης, επικροτήθηκε από όλους.
Θα ξεκαθάριζα και την ομάδα του Π. Μελιά (Ευρυτανία – Λεπιανά) και την ομάδα Σούρλα σε μια εβδομάδα, αν δεν ερχόταν ο αντιπρόσωπός σας.
Στους κομματικούς των χωριών λέμε ότι για ειδικούς λόγους δεν πρέπει να εμφανιστούμε.
Περπατάμε όλη νύχτα και κρυβόμαστε την ημέρα για να φανούμε συνεπείς σ’ ό,τι συμφωνήσαμε με σας.
Μα οι κομματικοί επιμένουν και με τρόπο το διαλαλούν οι ίδιοι στους χωριανούς τους: «Ξαναβγήκαν αντάρτες μας.
Σε λίγο θα βγούμε και πάλι όλοι, ο Άρης μας είναι εδώ μη φοβάστε.
Ξέρει αυτός και θα νικήσουμε και πάλι Έλληνες αντιδραστικούς και Άγγλους κατακτητές».
9. Εσείς δεν τα βλέπετε όλα αυτά.
Έχετε απομονωθεί από τη λαϊκή μάζα και έχετε χάσει τον παλμό της.
Συνέλθετε έστω και τώρα.
Δεν είναι αργά.
Αργότερα σίγουρα θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες σε κόπους και σε αίμα για ν’ αρχίσει κάτι σοβαρό.
Μην αφήνετε να θρονιαστεί η αντίδραση οριστικά.
Μην πιστεύετε ότι η «εθνοφυλακή» είναι πραγματικά εθνικός στρατός και μην βάζετε τον κόσμο να τους δέχεται τους Μπουραντάδες ως «παιδιά του λαού», ενώ αυτοί τους δέρνουν.
Μην κάνετε το έγκλημα να επιτρέψετε στην εθνοφυλακή να εγκατασταθεί παντού και να παίξει το ρόλο της παλιάς χωροφυλακής.
10. Μην αυταπατάστε ότι τα όπλα που κρύψαμε θα μπορέσετε αργότερα να τα χρησιμοποιήσετε.
Όχι!
Θα τα βρουν σε λίγο οι εθνοφύλακες, χρησιμοποιήστε τα –έστω και μέρος τους- από τώρα.
Βγάλτε από τώρα, έστω και λίγους αντάρτες, έστω από μια ομάδα σε κάθε επαρχία.
Μην τη χρωματίζετε ως δική σας ή ως συνέχεια του ΕΛΑΣ.
Αφήστε την καμουφλαρισμένη, αφού δεν καταλαβαίνετε ότι πρέπει να ξαναπάρει τα όπλα ο ΕΛΑΣ.
Δε θέλετε εμένα επικεφαλής τους;
Βρείτε έναν άλλον.
Πάντως μην κάνετε το έγκλημα να αργείτε.
Ενεργήστε σύντομα και δραστήρια.
11. Εγώ συνεχίζω το ταξίδι για το Ηπειρωτικό Γραφείο και από εκεί για έξω.
Όμως με κάποια επιβράδυνση γιατί κινούμαστε όπως ξέρετε και λέω και πιο πάνω.
 
Επί όλων των ανωτέρω ελπίζω να έχω γραπτή απάντησή σας με έκτακτο σύνδεσμο ώσπου να φτάσω στο Ηπειρωτικό Γραφείο.
Εύχομαι να σκεφτείτε ώριμα έστω και την τελευταία στιγμή.
Εν πορεία, 24/3/45,
Συντροφικά
Άρης Βελουχιώτης
 
η αντιγραφή έγινε από : https://o-dromos.blogspot.com/2019/02/blog-post_12.html?fbclid=IwAR3Z4iLw9jBFU2_faM-BINO-ZSq4YAxjU1AgTolf3mWQdkx5JWqVEQ4X0bY

Κορυφαία φυσιογνωμία της "φιλανθρωπίας". Ο πρώτος μεγάλος (και αξεπέραστος) απατεώνας του χρηματοπιστωτικού βόθρου!! 

Η δράση του Ανδρέα Συγγρού στον τραπεζοπιστωτικό κλάδο, ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη με την δημιουργία της εταιρείας "Συγγρός, Κορωνιός και Σία". Την ίδια περίπου χρονική περίοδο (1864 με 1866), ιδρύει την "Τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως", μέσω της οποίας δάνειζε με υπέρογκους τόκους, μέχρι και 20%, την Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά και την Αίγυπτο. Με εγγύηση τα δάνεια αυτά, η Τράπεζά του, δανειζόταν με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο, από τα ευρωπαϊκά τραπεζικά ιδρύματα. Ενίοτε, στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, αγόραζε και πουλούσε τα Οθωμανικά ομόλογα, αξιοποιώντας την "εσωτερική πληροφόρηση" που είχε από την Υψηλή Πύλη. Στο κόλπο συμμετείχαν και άλλοι "ευεργέτες" της εποχής (Βαλλιάνος, Ζαρίφης, Κορωνιός, Ιωννίδης). Είναι ακριβώς η κερδοσκοπική λειτουργία των σημερινών "αγορών"! Το 1872 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Αγοράζει τεράστιες εκτάσεις στην Αττική αλλά και στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί σχεδιάζει και εκτελεί την πρώτη μεγάλη χρηματιστηριακή απάτη, η οποία έμεινε στην ιστορία ως "Λαυρεωτικά". Με την υποστήριξη της κυβέρνησης Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, αγοράζει τα ορυχεία του Λαυρίου και διαδίδει ψευδώς ότι βρέθηκαν τεράστια κοιτάσματα χρυσού. Με το γνωστό κόλπο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, εκδίδει εκατομμύρια νέες μετοχές ονομαστικής αξίας 200 δραχμών η κάθε μία. Επειδή δεν υπάρχει Χρηματιστήριο, συγκροτεί μια επιτροπή η οποία εγκαθίσταται στο καφενείο "Η Ωραία Ελλάς" και πουλά ασταμάτητα μετοχές. Ήταν τόσο καλά οργανωμένο το έγκλημα, ώστε η ζήτηση ξεπέρασε και τις προσδοκίες του, με αποτέλεσμα η τιμή της μετοχής να ξεπεράσει τις 300 δραχμές. Έξυπνος, πανούργος και αδίστακτος όπως ήταν, για μην δημιουργήσει υποψίες, τον πρώτο χρόνο πλήρωσε το τοκομερίδιο. Τα ποσά που συγκέντρωσε ήταν τρομακτικά για την εποχή. Ρευστοποιήθηκαν κινητές και ακίνητες περιουσίες, επιχειρήσεις και οικογενειακά κειμήλια, για να γίνουν μετοχές. Στέγνωσε στην κυριολεξία η αγορά της Αθήνας και της Πελοποννήσου από μετρητά. Στον χρόνο επάνω έσκασε η φούσκα, η εταιρεία χρεοκόπησε με γρήγορες διαδικασίες, ο κόσμος έχασε τις οικονομίες και τις περιουσίες του, αλλά ο απατεώνας Συγγρός μάζεψε τόσα μετρητά, όσα δεν είχε ολόκληρο το Ελληνικό κράτος. Οι διαμαρτυρίες και οι λίβελοι που γράφτηκαν δεν τον άγγιξαν. Αντίθετα, το 1881 με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος, ιδρύει την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας και με κυβερνητική άδεια, προχωρά στην έκδοση και διάθεση νέου χαρτονομίσματος και ομολογιών για τις "Νέες Χώρες", χωρίς τις παραμικρές εγγυήσεις. Με την προνομιακή θέση που κατείχε, αγόρασε την μισή Θεσσαλία από τους Τούρκους που εγκατέλειψαν την περιοχή. Παράλληλα ασχολείται με την πολιτική, εκλέγεται βουλευτής και με την πρώτη ευκαιρία "ρίχνει" την κυβέρνηση Δεληγιάννη. Παραχωρεί δάνειο 16.000.000 φράγκων(!!!) στο Ελληνικό κράτος με δυσβάστακτο επιτόκιο και επαχθείς όρους. Με πρόθεση να αρπάξει την διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, επί κυβέρνησης Τρικούπη, συμβάλλει στην χρεοκοπία της χώρας. Ο πολιτικός κόσμος αλλά και ο Τύπος ξεσηκώθηκαν εναντίον του, με σαφείς κατηγορίες για κερδοσκοπία σε βάρος της χώρας. Μάλιστα τον Ιανουάριο του 1894, έγινε επίθεση με δυναμίτιδα στον προαύλιο χώρο του μεγάρου της Εθνικής! Για να μετριάσει τις διαμαρτυρίες και την οργή του κόσμου ( ο ίδιος ομολογούσε πως δεν ήταν "κοινωνικώς συμπαθής"), έκανε κάποιες δωρεές και χρηματοδότησε κοινωφελή έργα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χίο, Σύρο και στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Μετά τον θάνατό του, η σύζυγός του Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου, συνέχισε τις δωρεές μιας και δεν είχε αποκτήσει παιδιά. Ο Τάσος Βουρνάς αναφέρει παρίστανε τον Εθνικό Ευεργέτη για να εξαγοράσει τις αμαρτίες του, ενώ ο Κορδάτος, ο Ροίδης και άλλοι τον αποκαλούν λωποδύτη φιλάνθρωπο. Αυτός ήτανε λοιπόν ο μεγάλος Ευεργέτης Ανδρέας Συγγρός. Ένας απατεώνας που ήξερε καλά το παιχνίδι της χρηματοπιστωτικής αλητείας. Ένας αδίστακτος καπιταλιστής, που έφτασε στο σημείο να ταχθεί με τους Οθωμανούς στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, για να διασφαλίσει τα δάνεια που έδωσε στον Σουλτάνο. Ένας τυχοδιώκτης που έκλεψε και ρήμαξε τον τόπο. Εμείς όμως για τις λίγες δεκάρες που έδωσε τον κατατάξαμε στους Εθνικούς Ευεργέτες!

 

hortiatis570.gr | 2008 - 2012 | Διαχείριση ιστοσελίδας: Κώστας Παράδας, kaparadas@hortiatis570.gr | Γιώργος Ρηγόπουλος, rigopolulos@hortiatis570.gr | Σωτήρης Τοκαλατσίδης, admin@hortiatis570.gr