hortiatis570.gr

Switch to desktop Register Login

Πυρπολούν τα διόδια στη Γαλλία

Πυρπολούν τα διόδια στη Γαλλία

 
 
 
Επεκτείνεται η εξέγερση στη Γαλλία με πυρπόληση κάθε βράδυ διοδίων και ραντάρ ελέγχου ταχύτητας. Άγνωστοι έκαψαν τον δεύτερο όροφο κτιρίου σε κεντρικό αυτοκινητόδρομο, που ανήκει στην Vinci την μεγαλύτερη εταιρεία που διαχειρίζεται τα διόδια.
 
Την ίδια ώρα υπάρχουν πληροφορίες πως Κίτρινα Γιλέκα προετοιμάζουν μια έκτη κινητοποιήση το Σάββατο αλλά και την Παρασκευή, ημέρα γενεθλίων του Μακρόν, ο οποίος έλαβε απο τους δημοσκόπους άλλο ένα φαρμακερό δωράκι. Το 77% (+3%) των Γάλλων, τον θεωρεί πρόεδρο των πλουσίων. Το 56% έχει την εντύπωση πως "δεν ξέρει που πηγαίνει" και το 67% πιστεύει πως δεν είναι ικανός!
 
(Με πληροφορίες από Μαρία Δεναξά https://www.facebook.com/profile.php?id=1020452190 )
 
Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια
από : http://diktiospartakos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_10.html?m=1
 
Παρ’όλη την επίθεση που υφίσταται ο κόσμος της εργασίας-και για να μη μιλάμε με αφηρημένους όρους, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, εμείς οι ίδιοι- στα δικαιώματα, τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου μας πλούτου(υγεία, ρεύμα, δημόσιοι χώροι), το τσεκούρεμα της κοινωνικής ασφάλισης, μισθών και συντάξεων, τις κατασχέσεις και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, τη καταδίκη μιας ολόκληρης γενιάς στη μετανάστευση, την ανεργία και την επισφάλεια, το ελληνοτουρκικό ζήτημα έχει καταφέρει προκλητικά να μονοπωλήσει τις συζητήσεις του δημόσιου διαλόγου. 
Δελτία ειδήσεων, εθνικιστικά-μιλιταριστικά σαιτ, εφημερίδες, δημοσιοκάφροι και επίδοξοι πατριδοκάπηλοι πολιτικοί και απόστρατοι σε εκτελεστικό ρόλο. Έχουν στήσει ένα μηχανισμό, κατευθυνόμενων-ψευδών ειδήσεων, εθνικιστικού παροξυσμού, συνωμοσιών και πολεμοκαπηλείας, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ένα κλίμα ανασφάλειας και μίσους τόσο μέσα στα στρατόπεδα όσο και έξω, πυροδοτώντας ακόμη περισσότερο την ένταση. 
Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα τόσο της υποτιθέμενης «επιθετικού χαρακτήρα» τουρκικής άσκησης στα σύνορα της Ανατολικής Θράκης τον περασμένο μήνα (είδηση που αποδείχτηκε ψεύτικη καθώς επρόκειτο για άσκηση μικρής κλίμακας 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Έβρου στα σύνορα με Βουλγαρία) όσο και η πρόσφατη σύλληψη των δυο στρατιωτικών στον Έβρο, οι οποίοι προσπαθώντας να συλλάβουν ή να επαναπροωθήσουν με τη βία πρόσφυγες, κατέληξαν οι ίδιοι διωκόμενοι, πυροδοτώντας ένα κύμα σεναρίων, συνωμοσιών και συσκότισης γύρω απ το γεγονός και τις διπλωματικές προεκτάσεις του. 

 

 

 

Η μία όψη αυτής της εκστρατείας παραπληροφόρησης έγκειται στη συστηματική προσπάθεια των καθεστωτικών ΜΜΕ να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από την εξαθλίωση στην οποία βρίσκεται λόγω των πολιτικών των αστικών κομμάτων, των μνημονίων και της Ε.Ε. και να εκτονώσουν την οργή του σε «εθνικά» ζητήματα, όπως επιδιώχθηκε και τον περασμένο μήνα μέσω του μακεδονικού ζητήματος. Έτσι με άλλοθι αυτή την κλιμακούμενη ένταση δικαιολογούν εξοπλιστικά προγράμματα 5 δις, την ώρα που ο λαός αγκομαχά, μας στέλνουν από τη πρώτη στιγμή στη πρώτη γραμμή της παραμεθορίου και των νησιών, κλείνοντας τα ΚΕΝ, και προτάσσουν την ακόμη εντονότερη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας σύμφωνα με το δόγμα Άμυνας/Ασφάλειας και όλα αυτά στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης «εθνικής ενότητας». 
 
Η άλλη όψη της είναι η συστηματική επιδίωξη τους να υπερθεματισουν την προκλητικότητα της Τουρκίας και να αναδείξουν μονόπλευρα το ρόλο της Ελλάδας σε θέση θύματος. Θα ήμασταν τυφλοί αν δε βλέπαμε ότι τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική πολιτική του επίδοξου χαλίφη Ερντογάν χαρακτηρίζεται από αυταρχισμό, συγκεντροποίηση της εξουσίας και σκληρή καταστολή ενώ απ την άλλη ακολουθώντας τις επεκτατικές βουλές της τουρκικής αστικής τάξης βάλλεται κατά παντός επιστητού ανοίγοντας μέτωπα με Ελλάδα, Κύπρο, Αρμενία και τους Κούρδους παράλληλα. Ωστόσο, η μονοδιάστατη προβολή της τουρκικής προκλητικότητας επιδιώκει να καταστήσει την ελληνική κοινωνία συνένοχη στους πολεμικούς σχεδιασμούς της ελληνικής αστικής τάξης, πλειοδοτώντας τις εθνικο-πολεμικές κορώνες στο όνομα των εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής ακεραιότητας. Έτσι δηλητηριάζονται εκατομμύρια συνειδήσεις και προετοιμάζονται για τον αλληλοσπαραγμό λες και ο πόλεμος πρόκειται για δική μας υπόθεση. 
 
Ωστόσο στη πραγματικότητα δεν διακυβεύεται απλά η εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας λόγω της τουρκικής προκλητικότητας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τονώνοντας το Αξιόμαχο και το εθνικό μας φρόνημα. Ο πυρήνας της πραγματικής αντιπαράθεσης βρίσκεται στους ανταγωνιστικούς σχεδιασμούς μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων και των εμπορικών-ενεργειακών δρόμων στρατηγικής γεωπολιτικής σημασίας που βρίσκονται στα χωρικά ύδατα και πιο συγκεκριμένα τις υπό αμφισβήτηση ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Παράλληλα αποκρύβεται η αναβαθμισμένη εμπλοκή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις ανακατατάξεις της διεθνούς σκακιέρας. Η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση διεξάγεται σε μια περίοδο κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μεσόγειο αναβαθμισμένο ρόλο νατοικού χωροφύλακα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε πολεμικό ορμητήριο στρατιωτικών βάσεων, με σκοπό να διασφαλίσει μέσω των συμμαχιών της τα συμφέροντα μερίδων του επιχειρηματικού κόσμου (ναυτιλία, κατασκευές, πολεμική βιομηχανία, πετρελαιάδες) και ένα κομμάτι απ τη πίτα. 
 
Εξάλλου για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο γνωρίζουν για την επικίνδυνη εμπλοκή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στα πλαίσια του Άξονα μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ. Τα νέα είναι δυσάρεστα και μας εξοργίζουν. Η φρεγάτα Λήμνος έχει βγει καιρό τώρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και κόβει βόλτες σε όλη την ανατολική Μεσόγειο. Το Υπουργείο Άμυνας αφού έστειλε τους ναύτες της Φ.Γ ΛΗΜΝΟΣ στο Λίβανο αναβαθμίζοντας την πολεμική της παρουσία, συμμετέχοντας σε μια αποστολή ΕΜΠΑΡΓΚΟ που εξυπηρετεί τα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ με επίκεντρο την αντιπαράθεση του με Λίβανο-Κατεχόμενη Παλαιστίνη για τις ΑΟΖ και τα κοιτάσματα, που εποφθαλμιά και η Energean oil &gas (εταιρεία ελληνικών συμφερόντων). Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έφεδροι στρατεύσιμοι βρίσκονται τόσο κοντά σε ‘εμπόλεμη ζώνη’. 
 
Παράλληλα για μία ακόμη φορά η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα απέραντο πεδίο ασκήσεων με τη διεξαγωγή της τεράστιας διακλαδικής, διακρατικής, στρατιωτικής άσκησης με την ονομασία ΗΝΙΟΧΟΣ. Ετοιμάζουν επί της ουσίας έναν εικονικό πόλεμο, εκπαιδεύονται στην αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών, προετοιμάζουν τις επόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αυτή είναι η ουσία της προνομιακής συμμαχίας του ελληνικού κράτους με τις ΗΠΑ και των Αξόνων του Πολέμου Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου: η επιβολή των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων με τα δόγματα Πολέμου-Καταστολής σε Βαλκάνια-Μέση Ανατολή-Αφρική. Ωστόσο η ιστορία μας έχει διδάξει ότι τέτοιου είδους συμμαχίες με τους « φονιάδες των λαών» μόνο γκρίζες ζώνες, διαίρει και βασίλευε, πολεμικά επεισόδια και σκληρή εξάρτηση μπορούν να προκαλέσουν. 
 
ΟΡΟΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑ, το ΝΑΤΟ και οι Πετρελαϊκές Εταιρίες 
 
Για όλους τους παραπάνω λόγους αναδεικνύεται πώς η κλιμακούμενη ένταση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας θα πρέπει να τοποθετείται σε ένα πλαίσιο διεθνούς σύγκρουσης γεωπολιτικών συμφερόντων και ως τέτοια να αντιμετωπίζεται. Εμπλέκουν τον λαό μας ακόμη πιο ενεργά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στο ξαναναμοίρασμα της περιοχής, χαράσσοντας ξανά τα σύνορα με το αίμα των λαών και μας καλούν να γίνουμε κρέας στα κανόνια τους για τα συμφέροντα του Λάτση του Βαρδινογιάννη της Energean Oil & Gas, της Mobil, της ENI και της TOTAL. 
 
Για μας το ζήτημα δεν είναι να κρίνουμε ποιος είναι προκλητικότερος ή όχι. Το ζήτημα είναι ότι οι σειρήνες του πολέμου ηχούν και καλούνται «να σκοτώνονται οι λαοί για τ αφέντη το φαΐ», για τους εφοπλιστές και τους πετρελαιαδες. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα απέναντι στις κοινές εχθρικές πολιτικές της εκμετάλλευσης, της φτώχειας του εθνικισμού και του μίσους και η διεθνιστική μας πάλη οφείλει να προτάσσει τη συναδέλφωση των λαών στη βάση των κοινών ταξικών μας συμφερόντων 
 
Εξάλλου για μας είναι καταφανές ότι η αφήγηση περί “εξωτερικού” εχθρού είναι άμεσα συνυφασμένη με την κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”. Με άλλα λόγια, ”εξωτερικός” και ”εσωτερικός εχθρός” παρουσιάζονται σαν κοινή απειλή και το δόγμα Άμυνας/Ασφάλειας που προσπαθούν να μας επιβάλλουν γίνεται πληγή στις πλάτες του λαού. Μπορεί, λοιπόν, να προκαλούνται θερμά επεισόδια, στην Κύπρο και στα Ίμια που να αναδεικνύουν τον “εξωτερικό εχθρό” μας, ωστόσο, ο Ελληνικός Στρατός προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει και τον “εσωτερικό εχθρό” καθώς φαίνεται να αντιμετωπίζει σαν θερμό επεισόδιο και οτιδήποτε θεωρεί απειλή εντός της χώρας. 
 
Από τους δύσμοιρους πρόσφυγες που μας παρουσιάζουν σαν έναν εν δυνάμει εχθρό-απειλή για τους οποίους καλούμαστε να αναλάβουμε τη φρούρηση και τη σίτιση τους στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους έχουν στοιβάξει, μέχρι τον πολύμορφο αγώνα του λαϊκού-εργατικού κινήματος που τολμάει να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του κράτους και τη σκληρή επίθεση που δέχεται, ο Ελληνικός Στρατός βλέπει παντού «εσωτερικούς εχθρούς», ασύμμετρες απειλές και κινδύνους της εθνικής ασφάλειας και προσπαθεί να μας καταστήσει συνένοχους στο έγκλημα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Είναι γνωστές εξάλλου οι ασκήσεις καταστολής πλήθους και κοινωνικών κινημάτων, καθώς και η ανακατάληψη κτιρίων κατειλημμένων από εργάτες που έγιναν στο παρελθόν. 
 
Για όλους αυτούς τους λόγους οφείλουμε να μπλοκάρουμε τη μηχανή του πολέμου και τα δόγματα Άμυνας/Ασφάλειας, Πολέμου/Καταστολής με τα οποία επιδιώκουν να μας επιβάλλουν την υπάρχουσα κατάσταση. Να βάλουμε φραγμούς στη κλιμακούμενη ένταση πολεμοκαπηλείας και εθνικισμού. 
Την ώρα μάλιστα που η στάση ορισμένων δυνάμεων της Αριστεράς εποφθαλμιά την «εθνική αφήγηση» της μονοδιάστατης τουρκικής προκλητικότητας, καθιστούμε σαφές σε κάθε φαντάρο, σε κάθε αγωνιστή μέσα κι έξω απ το στρατό ότι το πρόταγμα στη συγκυρία θα πρέπει να είναι ένα: 
 
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ - ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΓΙΑ Ελληνική Ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΕΕ 
 
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ για τα Πετρέλαια, τις Επενδύσεις και το Ζωτικό Χώρο τους 
 
Εξάλλου για εμάς δεν υπάρχουν αυταπάτες. 
Όπως λέει και το γνωστό ρητό «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα» και εμείς τη πολιτική της κρίσης, των μνημονίων και της λιτότητας τη βιώσαμε από πολύ νωρίς στο πετσί μας. Με την ίδια λύσσα με την οποία επιδιώκουν να επανακάμψουν από την οικονομική κρίση, πατώντας στις πλάτες του λαού μας μέσω της μνημονιακής πολιτικής, τώρα μας προετοιμάζουν και για πόλεμο, προς αναζήτηση νέων πεδίων κερδοφορίας. 
Ο αγώνας για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία βρίσκεται στη καθημερινή πάλη για εργασιακά δικαιώματα, ελευθερίες, κοινωνική δικαιοσύνη και υπεράσπιση του δημόσιου μας πλούτου, πέρα από ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις και λυκοφιλίες. 
Από την ίδια ταξική σκοπιά, για μας ένας πιθανός πόλεμος θα είναι με πιο οξυμένα μέσα η συνέχεια της ιδίας πολιτικής, από την οποία δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα παρά μόνο αίμα, πόνο, φτώχεια και δυστυχία. 
Να προσδιορίσουμε τις ανησυχίες και τα ερωτήματα της συγκυρίας αλλά και του μέλλοντος με τους δικούς μας όρους πριν ο πόλεμος μας χτυπήσει την πόρτα και είναι πια αργά να αντιστρέψουμε το κλίμα «εθνικής ενότητας» και πολεμοκαπηλείας. 
Η γενιά μας έχει ήδη στάξει πολύ αίμα. Να αντιστρέψουμε την εθνική τους αφήγηση και να κοιτάξουμε τον πραγματικό μας εχθρό κατάματα. 
Ο πόλεμος για μας θα συνεχίζεται μέχρι την συνολική απελευθέρωση από τους «εσωτερικούς» και τους «εξωτερικούς» εχθρούς του λαού μας, μέχρι «να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του». 
 
Καλούμε τους συναδέλφους φαντάρους, την νεολαία και τον κόσμο της εργασίας στην συγκρότηση ενός ΜΑΖΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ενάντια στον Πόλεμο, τον Εθνικισμό, το Φασισμό, την κυβέρνηση και το κράτος του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ 
 
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΡΑ 
 

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΛΑΓΟΥ
Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια
Η αφήγηση περί “εξωτερικού” εχθρού είναι άμεσα συνυφασμένη με την κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”. 
Τον τελευταίο καιρό οι χειρισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων σε ζητήματα της συγκυρίας καθιστούν στα μάτια μας όλο και εμφανέστερο τον πραγματικό τους ρόλο. Το κλίμα επιφυλακής και ετοιμότητας στα στρατόπεδα εντείνεται όλο και περισσότερο τους τελευταίους μήνες καθώς οι αξιωματικοί, και κατ’ επέκταση τα στελέχη, μας τρομοκρατούν δημιουργώντας αισθήματα φόβου, αβεβαιότητας αλλά ταυτόχρονα και πολλά ερωτήματα.

Με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα στα Ίμια και την παραφιλολογία σχετικά με μια τουρκική άσκηση στα ανατολικά του Έβρου (είδηση που αποδείχτηκε ψεύτικη καθώς επρόκειτο για άσκηση μικρής κλίμακας 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Έβρου στα σύνορα με Βουλγαρία), τα σενάρια περί πολέμου και ασύμμετρων απειλών αναβαθμίζονται ενώ μας λένε να είμαστε διαρκώς σε επιφυλακή καθώς η κατάσταση με την Τουρκία οξύνεται.

Ωστόσο,  η τρομοκρατία με την οποία επενδύουν την κατ’ επίφαση ανάγκη για ετοιμότητα στα στρατόπεδα δεν εξαντλείται στην επινόηση του “εξωτερικού εχθρού“. Είναι γεγονός πως η κατασκευή απίθανων σεναρίων περί επιθέσεων αναρχικών με μολότοφ στην πύλη καθώς και εισβολών αγνώστων με καλάσνικοφ, που δημιουργεί συνωμοσίες και τεχνητές εντάσεις με σκοπό την  “επαγρύπνηση” των φαντάρων, περιγράφει το κλίμα ανασφάλειας και παράνοιας που βιώνουμε.  Πράγματι, συνωμοσίες για καταδρομικές ομάδες που θα μας την  πέσουν, όπως μας λένε, οι οποίες κάνανε  “επίθεση “ και ένα προηγούμενο διάστημα στην Αθήνα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, προκαλούν ανησυχία για τις επιδιώξεις αυτών των σεναρίων επιστημονικής φαντασίας. Είναι, λοιπόν, καταφανές πως η αφήγηση περί “εξωτερικού” εχθρού είναι άμεσα συνυφασμένη με την κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”. Με άλλα λόγια, ”εξωτερικός” και ”εσωτερικός εχθρός” παρουσιάζονται σαν κοινή απειλή.
Μπορεί, λοιπόν, να προκαλούνται θερμά επεισόδια, στην Κύπρο και στα Ίμια που να αναδεικνύουν τον “εξωτερικό εχθρό” μας αλλά και εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων τα οποία να εφιστούν την προσοχή μας λόγω της άμεσης εμπλοκής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., ωστόσο, απ’ ό, τι φαίνεται ο Ελληνικός Στρατός προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει και τον “εσωτερικό εχθρό”  καθώς φαίνεται να αντιμετωπίζει σαν θερμό επεισόδιο και οτιδήποτε θεωρεί απειλή εντός της χώρας. 
Από τους δύσμοιρους πρόσφυγες τους οποίους μας παρουσιάζουν σαν  έναν εν δυνάμει εχθρό-απειλή για τους οποίους καλούμαστε να αναλάβουμε τη φρούρηση και τη σίτιση τους στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους έχουν στοιβάξει μέχρι τον πολύμορφο αγώνα του λαϊκού κινήματος που τολμάει να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του κράτους και τη σκληρή επίθεση που δέχεται, ο Ελληνικός Στρατός βλέπει παντού “εσωτερικούς εχθρούς” και προσπαθεί να μας καταστήσει συνένοχους στο έγκλημα.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι  “επιχειρήσεις εκκένωσης κτιρίων σε κατοικημένες περιοχές “ , όπως τις ονομάζουν, τις οποίες κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας φαντάροι σε εγκαταλειμμένα στρατόπεδα του Έβρου. Όπως μας πληροφόρησαν φαντάροι που πήγαν στην άσκηση, αμηχανία προκάλεσε σε πολλούς η αναφορά του επικεφαλής της άσκησης, όταν περιέγραψε σε πιθανά σενάρια τον αντίπαλο που μπορεί να βρισκόταν στο κτίριο που θα εκκενωνόταν, και σε αντάρτες δημιουργώντας πολλούς συνειρμούς για το ποιος είναι τελικά ο πραγματικός εχθρός και σε ποιους καλούμαστε να στρέψουμε τη κάνη μας.
Ο  “εσωτερικός” εχθρός μεταφέρεται μάλιστα και εντός του στρατοπέδου όταν επιλέγει κάποιος φαντάρος να αντιδράσει σε τυχόν αυθαιρεσίες που γίνονται εις βάρος του. Ειδικά με αφορμή την ένταση που έχουν προκαλέσει  τα ελληνοτουρκικά ζητήματα οι αξιωματικοί στοχοποιούν ακόμη περισσότερο τους φαντάρους οι οποίοι πλέον όχι μόνο «διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία του στρατοπέδου με τις αντιδράσεις τους» (επιστολές καταγγελιών από το Δίκτυο Σπάρτακο, μαζικές αναφορές κ.ά.) αλλά και «επηρεάζουν αρνητικά το ηθικό και το αξιόμαχο των φαντάρων με τη δράση τους». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα γράμμα ενός φαντάρου που διαβάσαμε πρόσφατα στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, ο οποίος αναδείκνυε ότι η διοίκηση της μονάδας του προσπάθησε να τον στείλει στο ψυχολόγο και να τον βγάλει τρελό και Ι3 παίρνοντας του το όπλο, λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων και λόγω της δράσης του, κάτι που μας θύμισε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος.
Για ορισμένους φαντάρους με κοινωνικές ανησυχίες που ενημερώνονταν από το δίκτυο Σπάρτακος  ή και ευρύτερα, αυτός ο ρόλος του Ελληνικού Στρατού ήταν γνωστός πριν τη θητεία τους. Ωστόσο, είναι χαρακτηριστική η αντίδραση νέων φαντάρων που μαθαίνουν για ασκήσεις καταστολής πλήθους και ανακατάληψης κατειλημμένων από “ταραξίες“ κτιρίων καθώς και για άλλες αμαρτωλές πρωτοβουλίες που πάρθηκαν στο παρελθόν, όταν συνειδητοποιούν ότι θα μπορούσαν να αποτελούν και οι ίδιοι, οι γονείς και οι φίλοι τους “απειλή “. 
Στην πραγματικότητα, αυτό που τους σοκάρει ακόμη περισσότερο, είναι ότι πέφτουν από το χακί συννεφάκι της «άμυνας, της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και της εθνικής ανεξαρτησίας» που θεωρούσαν ότι είναι η αποστολή τους στο στρατό, συνειδητοποιώντας το πραγματικό βρώμικο ρόλο του σε όλες του τις διαστάσεις (ταξικά, ιδεολογικά, πολιτικά).  Σε όλο και περισσότερους φαντάρους γίνονται εμφανείς οι χειρισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίες στρέφονται πλέον ανοιχτά σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της “τρομοκρατίας” γενικά κι αόριστα καθώς και των άλλων λεγόμενων ασύμμετρων απειλών, όπως κατονομάζουν τις ροές των προσφύγων, τους ισλαμιστές  αλλά και τις “ακραίες“  πολιτικές θέσεις, όπως μας λένε. Εξάλλου είναι γνωστή η συνταγή. Το κράτος αξιοποιεί αυτές τις “ασύμμετρες απειλές” σε περιόδους κρίσης και φτώχειας,  προκειμένου να  εκτονώσει τη λαϊκή οργή μέσω του εθνικισμού, να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας, να στρατιωτικοποιηθεί και να θωρακιστεί θεσμικά ακόμη περισσότερο απέναντι σ αυτό που είναι ο πραγματικός εσωτερικός εχθρός του, ο εχθρός-λαός, το λαϊκό-εργατικό κίνημα και κάθε φωνή αντίστασης που επιμένει σε πείσμα των καιρών να αμφισβητεί την κυριαρχία τους.
Απευθυνόμαστε σε κάθε φαντάρο και μία παραπάνω σε αυτούς που βρίσκονται στη παραμεθόριο και βιώνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα εσωτερικού και εξωτερικού εχθρού. Δεν τσιμπάμε σε συνωμοσίες, τρομοκρατικά σενάρια πολέμου και απίθανους καμικάζι εντός των συνόρων μας που μας απειλούν. 
Διασταυρώνουμε τις πηγές μας και δεν αναπαράγουμε ειδήσεις από φιλοπόλεμα και εθνικιστικά-στρατόκαυλα σάιτ. 
Δεν καταστέλλουμε πρόσφυγες ούτε δεχόμαστε να παίξουμε το ρόλο μπάτσου του κινήματος. Εχθρός μας δεν είναι ούτε οι εξωτερικοί εχθροί-λαοί ούτε οι εσωτερικές  “ασύμμετρες απειλές”. 
Αρνούμαστε να μας τσουβαλιάσουν στο ψεύτικο εθνικό τους όραμα. 
Εχθρός μας είναι οι πολιτικές των μνημονίων και της Ε.Ε.  που καταδικάζουν μια ολόκληρη γενιά στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη μετανάστευση. 
Εχθρός μας είναι ο εθνικισμός, τα πολεμοκάπηλα σχέδια και οι επεκτατικές βλέψεις των ελληνικών και τούρκικων κυβερνήσεων που μόνο αίμα, μίσος και συντρίμμια μπορούν να φέρουν. 
Το σύνθημα μας πρέπει να είναι ένα και να ηχεί σε κάθε στρατόπεδο σαν αντίβαρο στα δόγματα πολέμου και καταστολής που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. 
ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΧΘΡΟ. 
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.
 
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΕΒΡΟΥ

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 
Τηλ: 6932 955437
 
Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Ο Στρατός πήγε να βγάλει τρελό φαντάρο που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα μας! ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ ΚΑΙ ΝΙΚΑΝΕ Στον Στρατό υπάρχουν τα βύσματα οι Πολιτικοί, αλλά υπάρχουν και οι Φαντάροι που Αγωνίζονται... Υπερασπίζουμε με Αγώνες τα Δικαιώματα μας απέναντι στην επίθεση που διεξάγει το ΓΕΣ και το Υπουργείο Άμυνας Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία οι διεθνείς εξελίξεις στρέφουν τα μάτια τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή όπου ο ανταγωνισμός συμφερόντων και η αναζήτηση νέων ζωνών επιρροής και πλουτοπαραγωγικών πηγών (αέριο, πετρέλαιο) έχουν σημάνει τις σειρήνες του πολέμου με τον πλέον οξυμένο τρόπο. Ωστόσο αυτή η μάχη η οποία διεξάγεται σε διεθνές επίπεδο καθιστά αναπόφευκτα συμμέτοχες-συνένοχες και τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω της αναβαθμισμένης εμπλοκής τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς Ε.Ε. και ΝΑΤΟ με αποτέλεσμα αυτή η ένταση να μεταφέρεται και εντός των στρατοπέδων καθώς και στην αντιμετώπιση των φαντάρων από τις διοικήσεις των μονάδων τους. Έτσι λοιπόν η λογική του ̎εσωτερικού εχθρού ̎ όπως τον αντιλαμβάνονται το ΓΕΣ σύμφωνα με το δόγμα Άμυνας\Ασφάλειας που υιοθετεί, κάνει όλο και πιο επιθετική τη στάση του απέναντι στους φαντάρους που επιμένουν σε πείσμα των καιρών να υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους. Σύμφωνα με τα παραπάνω μπορεί να γίνει πιο εύκολα αντιληπτή η αντιπαράθεση η οποία διεξάγεται τον τελευταίο καιρό σε μια μονάδα μεταξύ των φαντάρων και της διοίκησης κατά την οποία διεκδικώντας τα δικαιώματα τους πέρασαν από μύρια κύματα στοχοποίησης και απειλών αλλά μέχρι τώρα έχουν καταφέρει ενωμένοι σαν μια γροθιά να σταθούν νικητές. Όλα ξεκίνησαν όταν οι φαντάροι βιώνοντας τις δυσκολίες της θητείας στο πετσί τους, ως προς τις αυθαιρεσίες καραβανάδων απέναντι τους, την δυσκολία να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα δυσβάσταχτα έξοδα της θητείας τους καθώς και τις δυσκολίες ως προς τις συνθήκες διαμονής τους, αποφάσισαν πολλές φορές να βγουν μαζικά παραπονούμενοι και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους για να βελτιώσουν τις συνθήκες της θητείας τους. Η κυνική αντιμετώπιση των φαντάρων απ τη διοίκηση καθώς και η μη διάθεση να εισακουστούν τα αιτήματα τους συνδυάστηκε με τη στοχοποίηση φαντάρου μέσα από ανυπόστατες κατηγορίες οι οποίες προσπαθούσαν να προσωποποιήσουν τη μαζική-συλλογική δικεκδίκηση και έτσι να την απονομιμοποιήσουν. Φυσικά οι φαντάροι το γνώριζαν πολύ καλά αυτό, διεκδικώντας εδώ και τώρα να σταματήσει, καθώς απ τη πρώτη στιγμή νιώσαν ότι αυτή η στοχοποίηση-εκδίκηση καθώς και οι συστηματικές προσπάθειες συκοφάντησης και οι απειλές απευθύνονταν στη πραγματικότητα σ όλους τους φαντάρους. Ο φαντάρος μη έχοντας άλλη επιλογή και ξέροντας ότι δεν είναι μόνος σε αυτή την υπόθεση κινήθηκε σε ανώτερο στην ιεραρχία αναφέροντας τις αυθαιρεσίες προς το πρόσωπο του και των συναδέλφων του, προκειμένου να βρει το δίκιο του\τους. Μετά από αυτή την αναφορά η διοίκηση αναγκάστηκε να συμμορφωθεί μπροστά στον κίνδυνο έκθεσης της μονάδας και τα αιτήματα των φαντάρων γίναν πράξη. Ωστόσο αν και οι φαντάροι σε πρώτο χρόνο εισέπραξαν την ικανοποίηση από τη δικαίωση του αγώνα τους, η αντιπαράθεση δεν τελείωσε εκεί. Η εκδικητικότητα της διοίκησης μετά απ όλα αυτά αναβαθμίστηκε, επιδιώκοντας να δημιουργήσει ένα κλίμα διχασμού μεταξύ των φαντάρων (ανάμεσα σ αυτούς που είναι ̎υπάκουοι̎ και στους ̎ατίθασους̎) με απειλές και σκληρότερη αντιμετώπιση. Σε σύνδεση μ όλα αυτά η στοχοποίηση του φαντάρου που προαναφέρθηκε έφτασε σε άλλο επίπεδο όταν η διοίκηση τον έστειλε στον ψυχολόγο για να τον νουθετήσει, θυμίζοντας στους φαντάρους άλλες σκοτεινές εποχές στις οποίες οι ατίθασοι φαντάροι στιγματίζονταν μ αυτό τον τρόπο προκειμένου να φοβηθούν. Οι ερωτήσεις του ψυχολόγου και ο τρόπος που προσπαθούσε να κατευθύνει τη συζήτηση επιβεβαίωσαν τους φόβους των φαντάρων, οι οποίοι απ τη πρώτη στιγμή κατάλαβαν πως κάτι δε πάει καλά. Ότι επιδίωκαν δηλαδή με αυτή τη κίνηση να ̎ψυχολογικοποιήσουν̎ την όλη κατάσταση προσπαθώντας να βγάλουν τον φαντάρο ̎απρόβλεπτο ̎ και τελικά να του πάρουν το όπλο και να τον κάνουν Ι3 άοπλο. Μάλιστα οι υποψίες των φαντάρων επιβεβαιώθηκαν την επόμενη μέρα όταν ο φαντάρος έλαβε εντολή να παραδώσει το όπλο του ΕΝΩ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟ. Η μεθόδευση αυτή φυσικά είχε σκοπό όχι μόνο να απαξιώσει τον ίδιο τον φαντάρο και τα λεγόμενα του, αλλά απευθυνόταν και σε όποιο φαντάρο θα τολμούσε να ξαναντιδράσει, σαν ευθεία απειλή. Η κίνηση αυτή τόσο συμβολικά (για τον φαντάρο το όπλο είναι προέκταση του χεριού του) όσο και πρακτικά (είναι αναφαίρετο δικαίωμα του φαντάρου με Ι1 να έχει όπλο) επισύρει μια σειρά αντισυνταγματικών παρανομιών και αυθαιρεσιών, οι οποίες είναι πλέον ξεκάθαρες σ’όλους. Η αντιμετώπιση μάλιστα του φαντάρου σαν εσωτερικού εχθρού, καθώς μέσα απ τις ερωτήσεις του ο ψυχολόγος φαινόταν ότι είχε πάρει ξεκάθαρες εντολές να ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΦΡΟΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, έδωσε στην όλη υπόθεση το στίγμα του εμφυλιοπολεμικού "κυνηγιού μαγισσών» που της έλειπε. Η απάντηση του φαντάρου ήταν άμεση. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του, ξέροντας για μια ακόμη φορά ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ. Ξέροντας για μια ακόμη φορά ότι στο πρόσωπο του στοχοποιούνταν όλοι οι φαντάροι της μονάδας. Ζήτησε προσωπική ακρόαση απ το διοικτή στην οποία κατέστησε σαφές ότι γνωρίζει πολύ καλά τη σκευωρία που πάει να στηθεί, ότι δεν θα μείνει άπραγος στη συκοφάντηση προς το πρόσωπο του και θα ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα του απευθυνόμενος ακόμη και σε δικηγόρο προκειμένου να δικαιωθεί, ενώ παράλληλα ζήτησε το νόμιμο δικαίωμα του να αναφερθεί σε κάποιον ανώτερο προκειμένου να μπει τέλος σ αυτή τη προσπάθεια στοχοποίησης του ίδιου αλλά και των συναδέλφων του. Η άτακτη υποχώρηση του διοικητή επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά την ανυπότακτη στάση και τη συλλογική διεκδίκηση των φαντάρων, καθώς τα ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΟΠΗΚΑΝ ΚΑΙ Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ. Δεν δέχτηκαν ούτε στιγμή την προσωποποίηση της αντιπαράθεσης που απ την αρχή μέχρι το τέλος παρέμεινε ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ, καθιστώντας τους εαυτούς τους συμμέτοχους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ για την υποχώρηση του διοικητή. Έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο στους φαντάρους και οι μάσκες πλέον έχουν πέσει. Οι φαντάροι είναι ικανοποιημένοι μέχρι τώρα, αλλά έτοιμοι να απαντήσουνε σε κάθε αυθαιρεσία με το αίσθημα του δικαίου και την συλλογική δράση να τους καθοδηγεί. Εξάλλου ξέρουνε ότι αυτές οι μεθοδεύσεις καταστολής των φαντάρων που υπερασπίζονται το δίκιο τους δεν είναι κατ’εξαίρεση παραδείγματα αλλά αντανακλούν την νοοτροπία του Ελληνικού Στρατού απέναντι στον ΦΑΝΤΑΡΟ-ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΣΤΟΛΗ που τολμάει και αντιδράει. ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΟΤΙ ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ. Όσο παραμένουμε ενωμένοι ο αγώνας μας θα δικαιώνεται. Η ρατσιστική και εθνικιστική ρητορεία, οι αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, η εκμετάλλευση των φαντάρων έξω απ τα σύνορα μας για την πραγματοποίηση των πολεμοκάπηλων σχεδίων Ε.Ε και ΝΑΤΟ,η αξιοποίηση τους σε ασκήσεις καταστολής πλήθους και ανακατάληψης κατειλημμένων (από εργάτες!) κτιρίων, η στοχοποίηση και η κάθε αυθαιρεσία απέναντι τους ΘΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΤΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΟΣΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ! ΔΙΔΑΓΜΑ για όλους τους φαντάρους που επιμένουν να αντιστέκονται σ’αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Η συλλογική εμπειρία που βιώσαμε να σταθεί φάρος σε κάθε στρατόπεδο. Με την αποφασιστική στήριξη του ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ (όπως είπε κι ένας φαντάρος, «ευτυχώς υπάρχει και ο Σπάρτακος») ορθώνουμε το ανάστημα μας απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ. Στέλνουμε γράμματα. Βγαίνουμε μαζικά παραπονούμενοι. ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΝΙΚΑΜΕ! ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ Τηλ. Επικ. 6932 955437 http://diktiospartakos.blogspot.com

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Η Ολυμπιάδα που έχει πολύ αρσενικό και όχι οι Σκουριές, καθιστά ανεφάρμοστη και ακατάλληλη για τη δημόσια υγεία τη μεταλλουργία στη Χαλκιδική. Ωστόσο ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Σταθάκης και η κυβέρνηση αδειοδοτούν την Ολυμπιάδα και λένε ότι πήγαν στη διαιτησία για τις Σκουριές. Οι ποσότητες αρσενικού στους χρυσοφόρους πυρίτες της Ολυμπιάδας είναι τεράστιες και προβλέπεται ότι το 90% της τροφοδοσίας του εργοστασίου μεταλλουργίας που θα κατασκευαστεί στη θέση Μαντέμ Λάκκου στο Στρατώνι, θα προέρχεται από την Ολυμπιάδα και μόλις το 10% από τις "καθαρές" από αρσενικό αλλά με λίγο χρυσό, Σκουριές. Είναι προφανές ότι για επικοινωνιακούς λόγους ο κ.Σταθάκης  μιλάει μόνο για τις Σκουριές ενώ το πρόβλημα στο θέμα της μεταλλουργίας είναι η Ολυμπιάδα.
Η περίοδος διαιτησίας που είχε προσδιοριστεί αρχικά σε τρεις μήνες, έχει παραταθεί κατά δύο μήνες, ως τις 6 Απριλίου. Οι κάτοικοι που αντιτίθενται στην εξόρυξη και επιτροπές αγώνα τονίζουν ότι το δημόσιο αντί να επιλέξει τη διαιτησία, θα έπρεπε να καταγγείλει τη σύμβαση με την καναδική εταιρία, εφόσον η μέθοδος μεταλλουργίας αποδείχθηκε ανεφάρμοστη και ακατάλληλη για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία λόγω μεγάλων ποσοτήτων αρσενικού στη Χαλκιδική.
Ο διευθύνων σύμβουλος της "Ελληνικός Χρυσός" πρόσφατα παραδέχτηκε στην εκπομπή ΕΡΤreport ότι η μέθοδος ακαριαίας τήξης δεν έχει εφαρμοσθεί πουθενά στον κόσμο και ότι είναι καινούρια πατέντα.
Στο μεταξύ η "Ελληνικός Χρυσός" συνεχίζει με γεωτρύπανα τις έρευνες για νέα κοιτάσματα.  Κατά τα άλλα σε... διαιτησία να βρισκόμαστε... Παράλληλα, στη βουλή, με το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε η "απλοποίηση", η διευκόλυνση δηλαδή, της αδειοδότησης μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Ουσιαστικά πρόκειται για κεντρική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  
Από το 2008 η πολιτική της ΕΕ για την εξασφάλιση πρώτων υλών είναι γνωστή ως "Πρωτοβουλία για τις πρώτες ύλες - Κάλυψη των ουσιωδών αναγκών μας για ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη". Η πολιτική αυτή είναι γνωστή με το όνομα του τότε αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως πρωτοβουλία Φερχόϊγκεν και αναθέτει στα κράτη-μέλη να αναλάβουν δράση για να απλουστεύσουν το αδειοδοτικό καθεστώς για τις μεταλλευτικές εταιρίες. Στόχος είναι να μειωθεί η εξάρτηση από εισαγωγές ώστε να επιτευχθεί μεταλλευτική αυτάρκεια στην ΕΕ.
Για να γίνει αυτό πρέπει να γίνει μεταλλευτική χαβούζα η Βόρεια Ελλάδα. Την 1η Μαίου του 2009 και για τέσσερα χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρηματοδότησε ένα πρόγραμμα με την επονομασία "Promine", που εντασσόταν στην προοπτική αναζωογόνησης της ευρωπαϊκής μεταλλευτικής βιομηχανίας. Το πρόγραμμα αυτό έκανε λόγο για "το όραμα του 21ου αιώνα', για νέους τρόπους εξόρυξης, ανάπτυξης προϊόντων και διαδικασιών παραγωγής σε τέσσερις μεταλλογενετικές ζώνες της Ευρώπης. Η μία είναι η ελληνική ζώνη στη Β.Ελλάδα. Από την Ελλάδα μετείχαν το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και η Hellas Gold (Ελληνικός Χρυσός). Στην ελληνική ζώνη περιλαμβάνονται τα κοιτάσματα χρυσού στη Χαλκιδική (σε Ολυμπιάδα και Σκουριές), στο Πέραμα Έβρου, στις Σάπες Ροδόπης και στο Κιλκίς. Εδώ έρχονται και "δένουν" η δρομολόγηση να γίνει ειδική οικονομική ζώνη η Β.Ελλάδα, με χαμηλά μεροκάματα, καθώς και η οικονομική και εμπορική συμφωνία της ΕΕ με τον Καναδά, η CETA, αφού η "Ελληνικός Χρυσός" είναι θυγατρική της καναδικής Eldorado. Ο Καναδάς είναι η χώρα όπου έχει έδρα το 75% των μεταλλευτικών εταιριών εξόρυξης παγκοσμίως.
Στη Χαλκιδική χιλιάδες εργαζόμενοι σε αλιεία, γεωργία, μελισσοκομία, κτηνοτροφία, τουρισμό και αλλού θα χάσουν τις δουλειές τους στο όνομα της κερδοφορίας και της καταστροφής του τόπου από την Eldorado. 
Τώρα που αποκαλύφθηκε η απάτη της μεθόδου μεταλλουργίας flash smelting (ακαριαίας τήξης) λόγω μεγάλων ποσοτήτων αρσενικού στη Χαλκιδική, αντί η κυβέρνηση να καταγγείλει τη σύμβαση, πήγε στη διαιτησία. Η λεγόμενη συνέχεια του κράτους και της διοίκησης, που επικαλούνται, σημαίνει και αποδοχή της διαφθοράς. Χωρίς καταγγελία της σύμβασης γίνονται αποδεκτά τα αποτελέσματα της διαφθοράς. Και την ίδια ώρα που νομιμοποιούνται τα αποτελέσματα της διαφθοράς κυβερνήσεων, κρατικών λειτουργών και εταιρίας, οι κάτοικοι δικάζονται για κακουργήματα και κινδυνεύουν να βρεθούν στη φυλακή καθώς αντιστάθηκαν απέναντι στη "νομιμότητα" αυτής της διαφθοράς.  Οι κακουργηματικές δίκες θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη, στις 10 Μαΐου για την υπόθεση του λάκκου Καρατζά και την πρώτη Οκτωβρίου για την υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου των Σκουριών.
 
*Ο Στέλιος Νικητόπουλος είναι δημοσιογράφος στην ΕΡΤ3
Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Κύρια

Η «σιωπηλή επανάσταση» των συνεταιρισμών νερού

Οι συνεταιρισμοί νερού δεν είναι ένα μεμονωμένο τοπικό φαινόμενο. Αντίθετα, ευδοκιμούν σε χώρες με διάφορες περιβαλλοντικές και κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικές συνθήκες, γεγονός που δείχνει την προσαρμοστικότητα τους.

Χιλιάδες παραδείγματα αστικών ή αγροτικών συνεταιρισμών νερού υπάρχουν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Λατινική Αμερική (Χιλή, Κολομβία, Βραζιλία, Αργεντινή, Μεξικό και Βολιβία) και την Ευρώπη (Φινλανδία, Δανία, Αυστρία κλπ) [1].

Επιπλέον, οι συνεταιρισμοί νερού έχουν κερδίσει υψηλή βαθμολογία για την ικανοποίηση των πελατών και τις λειτουργικές επιδόσεις σε παγκόσμιο επίπεδο [2].

 
Το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο προωθεί την ιδιωτική ή τη δημόσια-ιδιωτική διαχείριση του νερού, πιστό στο νεοφιλελεύθερο φονταμενταλισμό, αν και οι έρευνες του δείχνουν άλλα πράγματα. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το αποτέλεσμα μιας έρευνας της Παγκόσμιας Τράπεζας: "Οι συνεταιρισμοί καταναλωτών μπορούν να προσφέρουν ένα εναλλακτικό θεσμικό μοντέλο για την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε αστικές περιοχές. Το συνεταιριστικό μοντέλο έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα σε σχέση με το ιδιωτικό και δημόσιο μοντέλο. 

Όλοι οι συνεταιρισμοί κοινής ωφέλειας χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι ιδιοκτήτες και πελάτες είναι οι ίδιοι και ότι οι συνεταιρισμοί δεν έχουν σκοπό το κέρδος. Όλοι οι συνεταιρισμοί κοινής ωφέλειας έχουν δύο συμβούλια (Διοικητικό και Εποπτικό), και το σύστημα εκλογής: ένα μέλος-μία ψήφος.

Το μοντέλο ιδιοκτησίας και η δομή διακυβέρνησης μπορεί να οδηγήσει σε ένα σαφή στόχο για την κοινή ωφέλεια: την παροχή βιώσιμων υπηρεσιών σε προσιτές τιμές. Το γεγονός ότι οι οποιεσδήποτε μειώσεις του κόστους μεταφράζονται σε χαμηλότερα τιμολόγια, αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να επιδιώκουν την αποτελεσματικότητα. 

Άλλα πλεονεκτήματα είναι η ευελιξία που συνδέεται με την απουσία των χρονοβόρων διαδικασιών, και ένα ισχυρό προσανατολισμό προς τον πελάτη που προέρχεται από την ευθυγράμμιση με τους στόχους »[3].
 
Παρά τον σημαντικό αριθμό επιτυχημένων συνεταιρισμών νερού σε παγκόσμιο επίπεδο, οι διεθνείς πολιτικές συζητήσεις τους έχουν παρακάμψει σε μεγάλο βαθμό. Επιπλέον, οι συνεταιρισμοί νερού έχουν αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό, τόσο στον τομέα της έρευνας όσο και της πολιτικής. Η συζήτηση έχει επικεντρωθεί στα συστήματα ιδιωτικής και δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης αγνοώντας επιλογές που βασίζονται στην κοινότητα [4].
 
Γιατί;
 
Επειδή οι συνεταιρισμοί νερού αποτελούν ένα εναλλακτικό μοντέλο για τη διαχείριση του νερού εκτός από το δημόσιο (κυβερνητικό ή δημοτικό) και ιδιωτικό μοντέλο, που δημιουργούνται και λειτουργούν «από τα κάτω» σε μη κερδοσκοπική βάση, είναι ανεξάρτητοι από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, εξασφαλίζουν τη μέγιστη δυνατή δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών και δεν αφήνουν μια ξεχωριστή θέση για αφεντικά του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Αυτοί δεν είναι καλοί λόγοι για να τους αποκρύψουν;
 
Το παρακάτω κείμενο είναι μια συνοπτική και ενδεικτική επισκόπηση των συνεταιρισμών νερού στις ηπείρους της Ευρώπης και της Αμερικής (βόρεια και νότια).
 

Αυστρία: Πάνω από 5.000 συνεταιρισμοί νερού
 
Η Αυστρία είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες όπου η συνεταιριστική διαχείριση του νερού παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο. Περισσότεροι από 5.000 συνεταιρισμοί νερού στη χώρα εξυπηρετούν τους πολίτες στις αγροτικές περιοχές. 

Ένα παράδειγμα είναι ο Wassergenossenschaft Gramastetten (Συνεταιρισμός Νερού τουGramastetten), που ιδρύθηκε το 1947 και παρέχει πόσιμο νερό σε περίπου 2.000 άτομα. Η ιδιότητα του μέλους είναι συνδεδεμένη με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων και τα διαμερίσματα. Όλες οι σχετικές πληροφορίες είναι διαθέσιμες σε όλους και οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται από τη γενική συνέλευση όλων των μελών. Το διοικητικό και το μεγαλύτερο μέρος του τεχνικού έργου γίνεται σε εθελοντική βάση.

Η περιφερειακή ένωση των συνεταιρισμών νερού παρέχει τεχνογνωσία, έλεγχο της ποιότητας, και την κατάρτιση για τους εθελοντές. Η ποιότητα του νερού είναι καλή και οι τιμές είναι πολύ κάτω του μέσου όρου. Η αρχή της αυστηρής μη κερδοσκοπικής διαχείρισης, η χρήση τοπικών πηγών νερού και το χαμηλό διοικητικό κόστος που οφείλεται στην εθελοντική εργασία των μελών είναι οι κύριοι λόγοι για τις χαμηλές τιμές.
 
Ο Wassergenossenschaft Gramastetten, με τα 569 μέλη του, είναι ένας από τους μεγαλύτερους συνεταιρισμούς νερού στην Αυστρία και ένα παράδειγμα μιας αυτόνομης, αυτοδιαχειριζόμενης και αποκεντρωμένης παροχής νερού με δημοκρατική διαχείριση του νερού και έντονα στοιχεία συμμετοχής (καθιστώντας σχεδόν κάθε νοικοκυριό μέλος). Οι αρχές της μη-κερδοσκοπικής και αλληλέγγυας συνεργασίας είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του [5].
 
Δανία: Πάνω από 2.500 συνεταιρισμοί νερού
 
Η Δανία έχει μια μακρά παράδοση συνεταιρισμών νερού. Ούτε ένα υπουργείο στην κυβέρνηση της Δανίας είναι υπεύθυνο για την ύδρευση και την αποχέτευση, η οποία θεωρείται πρώτιστα μια αρμοδιότητα τοπικής διακυβέρνησης. Η παροχή νερού στη Δανία είναι ιδιαίτερα αποκεντρωμένη, με μεγάλα και μικρά έργα ύδρευσης που βρίσκονται σε όλη τη χώρα. Το 2001 υπήρχαν 2.740 «υπηρεσίες κοινής ωφελείας», εκ των οποίων στους δήμους ανήκαν 165 και 2.575 ανήκαν σε συνεταιρισμούς καταναλωτών [6].

 
Φινλανδία: Περίπου 1.400 συνεταιρισμοί νερού
 
Η Φινλανδία έχει επίσης μια μακρά παράδοση οργάνωσης των υπηρεσιών νερού μέσω συνεταιρισμών, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, αλλά και σε μεγαλύτερες πόλεις. Σήμερα υπάρχουν περίπου 1.400 συνεταιρισμοί νερού στη χώρα που παρέχουν υπηρεσίες ύδρευσης και αυξανόμενες επίσης υπηρεσίες αποχέτευσης. 

Μια ερευνητική ομάδα του Tampere University of Technology χρησιμοποιώντας την ουσιαστική εμπειρία σε συνεταιρισμούς νερού και τα δεδομένα που συλλέχθηκαν με μια ποικιλία προγραμμάτων στη Φινλανδία συζητούν τα γενικά χαρακτηριστικά, την ποικιλομορφία και τους κύριους ενδιαφερόμενους των συνεταιρισμών νερού και τελικά, υποστηρίζουν ότι οι συνεταιρισμοί νερού έχουν μεγάλες δυνατότητες [4 ].
 
Ισπανία: Συνεταιρισμός νερού στη μέση του Εμφυλίου Πολέμου
 
Υπήρχε συνεταιριστική διαχείριση του νερού στη Βαρκελώνη κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Η εταιρεία Agbar, που ανέλαβε τη λειτουργία μετά την ήττα των δημοκρατών, χαρακτήρισε απίστευτες τις μεταρρυθμίσεις που πέτυχε ο συνεταιρισμός νερού [7].
 
ΗΠΑ: Σχεδόν 3.300 συνεταιρισμοί νερού
 
Σχεδόν 3.300 συνεταιρισμοί νερού στις ΗΠΑ είναι δομές κοινής ωφέλειας που ανήκουν σε καταναλωτές, δημιουργημένες για να παρέχουν ασφαλείς, αξιόπιστες και βιώσιμες υπηρεσίες νερού σε λογικό κόστος. Παρέχουν νερό πόσιμο, πυροπροστασίας και άρδευσης. Επιπλέον, πολλοί από αυτούς παρέχουν υπηρεσίες λυμάτων. Οι συνεταιρισμοί νερού είναι πιο συχνά σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές που βρίσκονται πολύ μακριά από τις δημοτικές εταιρείες ύδρευσης για παροχή υπηρεσιών.
 
Οι περισσότεροι συνεταιρισμοί νερού είναι μικροί (εξυπηρετώντας 501 – 3.300 καταναλωτές) ή πολύ μικροί (εξυπηρετώντας λιγότερους από 500 καταναλωτές). 89% του πληθυσμού που εξυπηρετείται από δημόσια συστήματα νερού εξυπηρετείται είτε από δημόσιας ιδιοκτησίας, δημοτικής ή συνεταιριστικής ιδιοκτησίας σύστημα. Το υπόλοιπο 11% των Αμερικανών εξυπηρετούνται από ιδιωτικά συστήματα νερού. Μη κερδοσκοπικοί συνεταιρισμοί αποτελούν την πιο κοινή οργανωτική μορφή σε μικρές κοινότητες [8].
 
Καναδάς: Περίπου 200 συνεταιρισμοί νερού
 
Στον Καναδά το συνεταιριστικό μοντέλο είναι πιο διαδεδομένο στις αγροτικές περιοχές. Υπάρχουν περίπου 200 συνεταιρισμοί ύδρευσης στον Καναδά, κυρίως στην AlbertaManitoba καιQuebec [9].
 
Λατινική Αμερική: Οι μεγαλύτεροι στον κόσμο συνεταιρισμοί νερού σε αστικές περιοχές
 
Υπάρχει μια μακρά ιστορία των συνεταιρισμών ύδρευσης και αποχέτευσης στη Λατινική Αμερική. Μια ερευνητική ομάδα από την Cochabamba, Βολιβία (University Mayor San Simón και Food andWater Watch) και τον Canada (University of Ottawa) τεκμηρίωσε 26 επιτυχημένες εναλλακτικές λύσεις στον τομέα του νερού στη Λατινική Αμερική. Τεκμηρίωσαν 9 περιπτώσεις ενιαίου δημόσιου πάροχου (δημοτικό νερό κοινής ωφέλειας), 12 μη κερδοσκοπικών μη κρατικών πάροχων (περιλαμβανομένων συστημάτων κοινοτικής λειτουργίας και συνεταιρισμών), 3 μη-κερδοσκοπικών / μη-κερδοσκοπικών συνεργασιών, και 2 συνεργασιών δημόσιου / μη κερδοσκοπικού. Υποστηρίζουν ότι το συνεταιριστικό μοντέλο συνιστά δυνητικά μια εναλλακτική μορφή συλλογικής ιδιοκτησίας που αψηφά την καπιταλιστική λογική της ατομικής ιδιοκτησίας.

Σε σύγκριση με τις ιδιωτικές ή κρατικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, οι οποίες ελέγχονται από τους μετόχους ή τους εκλεγμένους αξιωματούχους, οι συνεταιρισμοί που παρέχουν βασικές υπηρεσίες έχουν ορισμένα οργανωτικά πλεονεκτήματα που τους καθιστούν δυνητικά πιο δημοκρατικούς [10].
 
Στη Βραζιλία, το συνεταιριστικό μοντέλο εισήχθη με επιτυχία για την αγροτική ύδρευση και την αποχέτευση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 [2].
 
Στο Μεξικό, στην επίσημα Ελεύθερη και Κυρίαρχη Πολιτεία Chiapas (μια από τις 31 ομοσπονδιακές πολιτείες), που διαιρείται σε 118 δήμους, οι συνεταιρισμοί είναι ο οικονομικός πυλώνας των Ζαπατίστας. Όλα είναι συνεταιρισμός με πολιτική που βασίζεται στην άμεση δημοκρατία, την εκπαίδευση στην αλληλέγγυα οικονομία και συλλογική ιδιοκτησία, την ενεργό συμμετοχή των πολλών στη ζωή της κοινότητας [11].
 
Στην Αργεντινή, περίπου το 10% του πληθυσμού εξυπηρετείται από συνεταιρισμούς. Στο BuenosAires, μετά την αποχώρηση της εταιρείας Enron, ο συνεταιρισμός καταναλωτών και εργαζομένων διαχειρίζεται με επιτυχία την παροχή νερού [7]. Μεταξύ αυτών των συνεταιρισμών είναι επίσης μια περίπτωση στο Δήμο Moreno στη Μητροπολιτική Περιοχή του Buenos Aires [2].
 
Η εμπειρία της υπό εργατικό έλεγχο εταιρείας ύδρευσης στην επαρχία του Buenos AiresAguasBonaerenses Sociedad Anónima (ABSA), ανακηρύχθηκε από τον ΟΗΕ ως πρότυπη εταιρεία νερού. Η επαρχία του Μπουένος Άιρες έχει 10 εκατομμύρια κατοίκους κατανεμημένους σε πάνω από 74 πόλεις με 48 δήμους, που εξυπηρετούνται από την ABSA. Στην Azurix, θυγατρική της ENRON, της χορηγήθηκε παραχώρηση το 1999, αλλά αυτό κράτησε μόνο για τρία χρόνια, διάστημα κατά το οποίο η εταιρεία απέτυχε να επενδύσει στη συντήρηση και επέκταση των υπηρεσιών, αφήνοντας πίσω της μια σοβαρά εξασθενημένα εταιρεία. 

Στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2001-2002 και την πτώχευση της ENRON, η εργατική ένωση πρότεινε να αναλάβει την εταιρεία ως τεχνικός διαχειριστής της (αντικατάσταση της Azurix), σχηματίζοντας ένα συνεταιρισμό που διοικείται από τους εργαζομένους ονομαζόμενο de Septiembre. Η επαρχιακή κυβέρνηση συμφώνησε με την ιδέα και αγόρασε μετοχές της Azurix, αφήνοντας την ένωση με το 10% των μετοχών που ήδη είχε.
 
Η ερευνητική ομάδα από τη Βολιβία και τον Καναδά καταλήγει ότι η ABSA είναι μια επιτυχημένη δημόσια εταιρεία νερού υπό τη διοίκηση του συνεταιρισμού των εργαζομένων, ελεγχόμενη από το SOSBA (ένωση εργαζομένων νερού του Buenos Aires) έχοντας επιτύχει 70% κάλυψη σε νερό και 45% κάλυψη αποχέτευσης σε μια μεγάλη, διάσπαρτη και πυκνοκατοικημένη γεωγραφική περιοχή [10].
 
Στη Βολιβία, μεγάλες υπηρεσίες νερού σε αστικές περιοχές διαχειρίζονται συνεταιρισμοί υπό την κυριότητα των πελατών, όπως ο Συνεταιρισμός Saguapac στο κεντρικό τμήμα της πόλης τηςSanta Cruz de la Sierra. Αυτή είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία ύδρευσης στον κόσμο, που λειτουργεί ως συνεταιρισμός (183.000 μέλη). Ο συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1979 και σήμερα, παρέχει υπηρεσίες νερού σε περίπου 871.000 κατοίκους (αν και ο συνολικός αστικός πληθυσμός της SantaCruz είναι περίπου 1,5 εκατομμύριο). 

Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από την Corporación Andina de Fomento, η Santa Cruz dela Sierra έχει επιτυχία 99,3% στην ποιότητα του νερού, ένα από τα πιο καθαρά στη Λατινική Αμερική. Στην αποστολή της Saguapac δηλώνεται ότι θα αναπτύξει τις δραστηριότητές της, διατηρώντας παράλληλα το περιβάλλον, και εργάζεται για τη διατήρηση της ποιότητας του υδροφόρου ορίζοντα των υπόγειων υδάτων [12].
 
Μια μελέτη από ερευνητές στο University of Birmingham, που διεξήχθη στα τέλη της δεκαετίας του 1990 διαπίστωσε ότι η Saguapac είναι μια από τις καλύτερες εταιρείες νερού στη Λατινική Αμερική μετρημένη με κριτήρια αποτελεσματικότητας και ισότητας.
 
Ενώ ο συνεταιρισμός Saguapac έχει αναγνωρισθεί εκτός της Βολιβίας ως μοντέλο, βολιβιανοί ακτιβιστές νερού υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η περιοχή ευθύνης της κοινής ωφέλειας είναι μια περιορισμένη γεωγραφική περιοχή στο κέντρο της πόλης. 

Οι περιαστικές περιοχές εξυπηρετούνται από εννέα μικρούς συνεταιρισμούς. Απόδειξη του γεγονότος ότι ο Saguapac δεν είναι ο μοναδικός πάροχος υπηρεσιών στο Santa Cruz de la Sierraείναι η ύπαρξη του Συνεταιρισμού Νερού Σχεδίου 3000 (La Cooperativa de Aguas del Plan TresMilCOOPLAN) στο φτωχό προάστιο του Σχεδίου 3000. Όπως περιγράφει ο ουρουγουανός ακτιβιστής και πολιτικός αναλυτής Raúl Zibechi, "Στη μέση μιας ρατσιστικής πόλης των λευκών ελίτ, τον πυρήνα της ολιγαρχίας αγρο-εξαγωγών, το Σχέδιο 3000 είναι ένα τεράστιο και φτωχό προάστιο σχεδόν 300.000 κατοίκων, ένας μικρόκοσμος που αποτελείται από 36 Βολιβιανές εθνοτικές ομάδες. 

Είναι μια πόλη που - στο όνομα του αγώνα κατά της ανισότητας - οι κάτοικοι του Σχεδίου 3000 αντιστέκονται στην καταπιεστική και βίαιη κουλτούρα της τοπικής ελίτ". Ο COOPLAN ιδρύθηκε το 1986 από τους κατοίκους του Σχεδίου 3000, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούνται από την απροθυμία του Saguapac να επεκτείνει τις υπηρεσίες στην περιφερειακές γειτονιές.

Σήμερα παρέχει με πόσιμο νερό περίπου το 80% των νοικοκυριών εντός της περιοχής ευθύνης του (121.000 από τους 151.000).
 
Μια άλλη επίσης επιτυχημένη περίπτωση συνεταιρισμών νερού στη Βολιβία είναι ο Cosmol, ένας τοπικός πάροχος υπηρεσιών στο Montero [10].
 
Προς συνεταιρισμούς νερού κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας και άμεσης δημοκρατίας
 
Η προσέγγιση και αναγνώριση του νερού ως κοινό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα ή ως μέσο για τη φορολόγηση των πολιτών αποτελεί προϋπόθεση για τη συνεταιριστική διαχείριση του νερού [13, 14]. Προϋποθέσεις είναι επίσης, η δημιουργία και λειτουργία συνεταιρισμών νερού «από τα κάτω» σε μη κερδοσκοπική βάση, η ανεξαρτησία τους από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, η διασφάλιση της μέγιστης δυνατής δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών [14].
 
Η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει ότι κάθε ονομαζόμενος συνεταιρισμός δεν ανήκει υποχρεωτικά στην κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία και άμεση δημοκρατία, αν δεν βασίζεται στις αρχές και τις διαδικασίες της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας. 

Επιπλέον, αυτές οι αρχές και διαδικασίες δεν είναι μόνον ένα θέμα καταστατικού του συνεταιρισμού. Η υλοποίησή τους απαιτεί την πραγματική συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων μέσω των γενικών συνελεύσεων, που δεν μπορεί να γίνει χωρίς ένα κοινωνικό κίνημα να το υποστηρίζει και αποτελούμενο από πολίτες εκπαιδευμένους για αυτό [14-16].
 
Βιβλιογραφία
 
[1] Douvitsa I., Kassavetis D., “Cooperatives: an alternative to water privatization in Greece”, Social Enterprise Journal, 10(2): 135-154, 2014
[2] Castro J.E. and Heller L. (Eds), “Water and sanitation services. Public policy and management”, Routledge, London, 2012
[3] Ruiz-Mier F., van Ginneken M., “Consumer cooperatives: an alternative institutional model for delivery of urban water supply and sanitation services?”, Water Supply and Sanitation Working Notes, The International Bank for Reconstruction and Development / The World Bank, 2006
[4] Takala A.J., Arvonen V., Katko T.S., Pietilä P.E., Åkerman M.W., “The evolving role of water co-operatives in Finland”, International Journal of Co-operative Management, 5(2): 11-19, 2011
[5] Hachfeld D., Terhorst P., Hoedeman O., “Progressive Public Water Management in EuropeIn search of exemplary cases”, Transnational Institute and Corporate Europe Observatory, 2009
[6] DANVA – Danish Water and Waste Water Association, “Water in Figures. DANVA’s Benchmarking and Water Statistics 2010”, http://www.danva.dk
[7] Καλλής Γ., “Το νερό είναι υπόθεση όλων μας – Υπάρχουν εναλλακτικές στην ιδιωτικοποίηση”, http://greeklish.info/gr/greece/environment, 24.1.2014
[8] University of Wisconsin Center for Cooperatives, “Research on the Economic Impacts of Cooperatives”, Report, 2009, http://reic.uwcc.wisc.edu/water/
[9] Bakker K. (Ed.), “Eau Canada: The future of Canada’s water”, UBC Press, 2007
[10] Spronk S., Crespo C., Olivera M., “Struggles for water justice in Latin America. Public and ‘social-public’ alternatives”, In: ‘Alternatives to Privatization: Public Options for Essential Services in the Global South’, D. A. McDonald and G. Ruiters (Eds), Routledge, 2012
[11] Rodríguez S., "Las cooperativas son el pilar económico del zapatismo", La coperacha, 11.6.2014
[12] Ranicki C., “Clean water, cooperative principles”, ICA - International Co-operative Alliance, http://ica.coop/en/media/co-operative-stories/clean-water-cooperative-principles
[13] Νικολάου Κ., “Το νερό στον κόσμο: Κοινωνικό αγαθό ή εμπόρευμα;”, Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, 3 (48), 2013. Επίσης στο: Διαλεκτικά, 22.3.2012, www.dialektika.gr
[14] Νικολάου Κ., “Κριτική της πολιτικής οικονομίας του νερού και η συνεργατική εναλλακτική”, Διαλεκτικά, 25.8.2014, www.dialektika.gr
[15] Initiative K136, www.136.gr
[16] Nikolaou K., “The referendum on the water of Thessaloniki”, European Water Movement, http://europeanwater.org, 2014

 

______________________________________
 
* Το κείμενο αποτελεί μετάφραση στα ελληνικά του αγγλικού πρωτότυπου, που είναι δημοσιευμένο στον ιστότοπο του FAME - Forum Alternatif Mondial de l'Eau (Παγκόσμιο Εναλλακτικό Φόρουμ Νερού):
Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Περιβάλλον

Ανοιχτά εργοστάσια στα χέρια των εργατών!Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!

Εδώ και δεκαπέντε μήνες, ένα μικρό εργοστάσιο στην Θεσσαλονίκη, χαράζει μια διαφορετική πορεία στα τεκταινόμενα του εργατικού και κοινωνικού κινήματος της χώρας. Εδώ και δεκαπέντε μήνες το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής βρίσκεται κάτω από πλήρη εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση υπό την γενική συνέλευση των εργαζομένων. Ένας τόπος εκμετάλλευσης του ιδρώτα των εργατών, μετατρέπεται σε χώρο ελευθερίας. Ένας τόπος ιεραρχίας σε χώρο ισονομίας και άμεσης δημοκρατίας. Ένας τόπος καπιταλιστικής πειθαρχίας, σημείο παράδειγμα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Αυτοί οι δεκαπέντε μήνες, αλλά και τα δυόμιση χρόνια αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ για να περάσει το εργοστάσιο στα δικά τους χέρια, μας δίδαξαν πολλά. 
Πρώτα απ' όλα μας δίδαξαν τι απαιτεί ένας νικηφόρος αγώνας:

·         Την αποφασιστικότητα των εργαζομένων που κάθε μέρα και κάθε νύχτα εδώ και πάνω από δύο χρόνια βρίσκονται εντός του εργοστασίου μέχρι να γίνει πραγματικά δικό τους.

·         Την άμεση δημοκρατία, την ισότητα όλων, πέρα από ειδικότητες στο εργοστάσιο, πέρα από φυλές και γένη, πέρα από ηλικίες, κάθε εργαζόμενος της ΒΙΟΜΕ έχει πλήρη ευθύνη για ότι αποφασίζεται στη συνέλευση καθώς είναι ενεργό κομμάτι και συστατικό της.

·         Την αντίληψη και την διαύγεια ότι οι εργατικές ανάγκες δεν χωράνε στις υποσχέσεις των αφεντικών. Αλλά και την γνώση πως τίποτε δεν θα μας χαριστεί αν δεν το πλάσουμε με τα χέρια μας!

·         Την συνείδηση ότι ο αγώνας δεν είναι μονάχα για τους εργαζόμενους αλλά ταυτόχρονα για το σύνολο της πληττόμενης κοινωνική πλειοψηφίας. Τα μάτια στραμμένα τόσο μέσα στο εργοστάσιο, άλλο τόσο όμως έξω στην κοινωνία.

Μας δίδαξαν επίσης να ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς. Τους χιλιάδες αλληλέγγυους απλούς εργαζόμενους και ανέργους που αγκάλιασαν το εγχείρημα σε όλη την Ελλάδα αλλά και διεθνώς, από την αρτηριοσκλήρωση της εργοδοτικής γραφειοκρατίας που ακόμη και σήμερα με την στάση της δικαιώνει την εργοδοσία. Τους εκατοντάδες εγγεγραμμένους αλληλέγγυους υποστηρικτές από

αυτούς που λοιδορούν το εγχείρημα και την προοπτική του.

Τις πάμπολλες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που στήνονται σε όλη την Ελλάδα για να υποστηρίξουν τον αγώνα, και αυτούς που περιμένουν στη γωνιά το σύστημα να τον τσακίσει για να δικαιωθούν, ξανά, από την ήττα.

Σήμερα ο αγώνας στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, έχει ανοίξει ένα καινούργιο κεφάλαιο. Οι πάνω από οκτακόσιοι αλληλέγγυοι υποστηρικτές και υποστηρίκτριες απ' όλη τη χώρα δημιουργούν ένα μοναδικό φαινόμενο αλληλεγγύης.

Ο εργατικός έλεγχος στην παραγωγή συνδυάζεται με την κοινωνική υποστήριξη με τον πιο καθαρό και οργανικό τρόπο.

 

Σήμερα, όμως, είναι που ο αγώνας στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ μας έχει ανάγκη περισσότερο παρά πότε.  Η εργοδοσία μαζί με το κράτος αλλά και εργαζόμενους που τάχθηκαν στο πλευρό των αφεντικών κυνηγούν όλοι μαζί, δικαστικά, το εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ. Στις 12 του Μάη σέρνουν τους εργαζόμενους στα δικαστήρια. Απαιτούν να καταδικαστεί το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και διαβίωση. Ζητούν να πάψει ο αγώνας και κλείσει το εργοστάσιο. Επιδιώκουν να φιμώσουν ένα ζωντανό παράδειγμα εργατικής χειραφέτησης.

Ποιοι όμως έχουν το θράσος να εναντιωθούν στον δίκαιο αγώνα των εργατών: Η εργοδοσία της οικογένειας Φιλίππου, γνωστής φαμίλιας εργοστασιαρχών, που έχει πολλάκις καταδικαστεί σε έτη φυλάκισης για τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους. Η εργοδοσία της οικογένειας Φιλίππου που δεν έχει δώσει εδώ και δυόμιση χρόνια δεκάρα τσακιστή για τα χρωστούμενα και τα εξαγορασμένα τσιράκια της που προδίδουν το ίδιο τους το σωματείο, τα ίδια τους τα ταξικά αδέρφια.

Γιατί όμως χτυπιέται σήμερα ο αγώνας στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ: Γιατί σήμερα είναι που φτάνει στα απώτερα όρια ο εξευτελισμός της εργατικής δύναμης. Που κυβέρνηση και αφεντικά, χέρι-χέρι, τσακίζουν τις ανάγκες μας σε εργασία, μόρφωση, υγεία. Γιατί σήμερα είναι που ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι βρίσκονται στα όρια της απελπισίας. Γιατί σήμερα είναι που θέλουν να επιβάλλουν φίμωτρο στην κοινωνία με την καταστολή των ΜΑΤ και των εισαγγελέων. Γιατί σήμερα είναι που απαιτούν να σκύψουμε ακόμη περισσότερο το κεφάλι για να περάσει από επάνω μας η ανάπτυξη των κερδών τους.

Είναι φανερό πως δεν μπορούν να ανέχονται άλλο έναν αγώνα που κάθε μέρα που μένει ζωντανός κάνει πιο δυνατό το μήνυμα του:

Ανοιχτά εργοστάσια στα χέρια των εργατών!

Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!

Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ καλεί σε:

Πανελλαδικό διήμερο αγώνα και αλληλεγγύης 

Στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ την Κυριακή 11 Μάη

10.00 με 15.00 Πανελλαδική συνέλευση των αλληλέγγυων υποστηρικτών και των εργαζομένων της ΣΕΒΙΟΜΕ: Οι προοπτικές του αγώνα.

17.00 με 21.00 Εκδήλωση με συμμετοχές από αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας: από την Χαλκιδική, το νερό, εργατικούς χώρους κ.α.

21.30 Συναυλία οικονομικής ενίσχυσης

Συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης Δευτέρα 12 Μάη 09.00

 

Να απορριφθούν οι κατηγορίες, να δικαιωθούν οι αγωνιζόμενοι εργάτες της ΒΙΟΜΕ.

Κάτω τα χέρια από το το εργοστάσιο των εργατών!

Αγωνιζόμαστε για:

Εργατική αυτοδιαχείριση σε κάθε χώρο δουλειάς

Σωματεία βάσης με άμεση δημοκρατία ενάντια στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Γενική απεργία διαρκείας, να περάσουν τα εργοστάσια στους εργάτες, η παραγωγή στους παραγωγούς.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΓΡΑΝΑΖΙ!

 

 

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης

H   κυβέρνηση με τον νόμο για το Π.Ε.Δ.Υ( Πρωτοβάθμιο Εθνικό δίκτυο Υγείας) προωθεί την πιο άγρια αντιδραστική τομή στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις της taskforce σηματοδοτεί την αποχώρηση του κράτους από τον κρίσιμο χώρο της ΠΦΥ.

 Στην καρδιά της ανθρωπιστικής κρίσης που προκαλεί η καταστροφική πολιτική της δικομματικής κυβέρνησης ,του ΔΝΤ και της ΕΕ  και  γεννά εκατομμύρια ανασφάλιστους , φτωχούς και ανήμπορους  το κράτος, το Υπουργείο Υγείας ανακοινώνει την μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αποκλειστικά αγοραστή υπηρεσιών υγείας . Δηλαδή με απλά λόγια καταργείται η δωρεάν δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα! Με την λειτουργία του ΠΕΔΥ μειώνονται ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ  οι  δομές που θα προστρέχει ο κοσμάκης να βρει την υγειά του  χωρίς να πληρώνει!

Η λεηλασία των δομών των πολυιατρείων του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) συμπληρώνεται με το μεγαλύτερο κύμα διαθεσιμότητας- απολύσεων από την έναρξη της μνημονιακής καταστροφής! Περίπου 8500 εργαζόμενοι  οδηγούνται στη λαιμητόμο της ψευδεπίγραφης διαθεσιμότητας και  3000 έως 6000 σε βάθος οκταμήνου σε απόλυση.

Ανοίγει ο δρόμος για κλείσιμο δεκάδων πολυιατρείων του πρώην  ΙΚΑ  σπρώχνοντας στην απόγνωση εκατοντάδες  χιλιάδες  φτωχούς  εργαζόμενους και χαμηλοσυνταξιούχους που δεν τολμούν να σκεφθούν να πληρώσουν για την υγεία τους. Για να μην μιλήσουμε για τα εκατομμύρια ανασφάλιστους που στριμώχνονται στο κοινωνικό  περιθώριο χωρίς καμιά δωρεάν πρόσβαση στις δημόσιες δομές υγείας.

Το απίστευτο χαράτσι  των 5 ευρώ όταν και αν λειτουργήσει το ΠΕΔΥ, του ενός ευρώ ανά συνταγή(!) και η πρωτοφανής απόφαση για καθιέρωση πλαφόν στη συνταγογράφηση  στο 80% της περυσινής φαρμακευτικής δαπάνης ανά γιατρό υπακούουν στην ίδια <<λογική>>: σ την πολιτική της ανθρωπιστικής κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής που αποσύρει το κράτος από στοιχειώδεις παροχές για το λαό ζητώντας να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στη (άδεια) τσέπη για να έχει πρόσβαση σε βασικά αγαθά( υγεία, φάρμακο).

Ειδικότερα στην περιοχή μας, αφού έκλεισαν, σε όλη την έκταση του Δήμου, τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ τέως ΙΚΑ (παρά τις αφελείς προσδοκίες κάποιων συμπολιτών μας και τις διαβεβαιώσεις της δημοτικής αρχής) και ενώ είναι αμφίβολο αν τα ξαναλειτουργήσουν έστω και προσωρινά, στον τελικό σχεδιασμό του ΠΕΔΥ είναι λησμονημένη η ύπαρξη τους. Κέντρο Υγείας αστικού τύπου στην έκταση του δήμου δεν προβλέπεται. Και επειδή κάποιοι προπαγανδίζουν ότι ο δήμος μας α)Είναι το Κέντρο του Διαδημοτικού Δικτύου Υγείας στην Βόρεια Ελλάδα, β) Είναι μια από τις 14 πρώτες πόλεις που θα αποκτήσει σε λίγες μέρες ΚΕΠ Υγείας, γ)Έχει ηλεκτρονική κάρτα υγείας δημότη, δ)Έχει πρόγραμμα τηλεϊατρικής, ε)Έχει διαρκώς προγράμματα δωρεάν προληπτικής ιατρικής και εξετάσεων, στ)Και πολλά ακόμη… σχηματίζοντας μια ειδυλλιακή εικόνα για τις ανάγκες Υγείας, αφήνω ασχολίαστη την αφέλεια τους ή κάτι άλλο, στην κρίση των κατοίκων, γιατί αυτοί ξέρουν ότι τώρα που έκλεισαν τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ (ειδικά οι περιφερειακές κοινότητες πχ Χορτιάτης), χωρίς να πληρώσουν, δεν έχουν ούτε που να γράψουν φάρμακα, ούτε πως να κάνουν εξετάσεις. Έτσι απλά.

Τι μέλλει γενέσθαι; Στον κοινωνικό μεσαίωνα απαντάμε :

Στο τοπικό επίπεδο οφείλουμε να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε την αντίσταση μας, η πρώτη συγκέντρωση που έγινε μπροστά στο Ιατρείο του Χορτιάτη να ξαναγίνει και με μαζικότερα χαρακτηριστικά. Και να γίνουν αντίστοιχες σ όλα τα τοπικά ιατρεία.

Μαζί με όλο το λαϊκό κίνημα, μαζί με όσους σήμερα είναι μπροστά στον αγώνα, τους καθηγητές, τους δάσκαλους, τους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, τους απολυμένους της ΕΡΤ, τους απεργούς της Κόκα-Κόλας, τους «διαθέσιμους» των ΟΤΑ, τους…τους… τους…. να παλέψουμε το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στην παιδεία, το δικαίωμα στην δουλειά.

Να παλέψουμε την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που γεννά τα μνημόνια, που γεννά την υποτέλεια, που γεννά τις Ουκρανίες, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πραγματικά μεγάλων. Έτσι θα δικαιούμαστε καλύτερες μέρες.

Γιώργος Ρηγόπουλος

 

Υγειονομικός σε διαθεσιμότητα, (εργαζόμενος στον ΕΟΠΥΥ)

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Η Κίνηση Γυναικών Χορτιάτη διοργάνωσε συγκέντρωση – διαμαρτυρία ενάντια στο κλείσιμο των Ιατρείων του ΕΟΠΥΥ πανελλαδικά και στο χωριό μας. Αρκετός κόσμος ανταποκρίθηκε γιατί τα προβλήματα υγείας  αφορούν όλες τις ηλικίες του εργαζόμενου και άνεργου λαού. Έγιναν ομιλίες από την Κίνηση Γυναικών, από υπάλληλο του ΙΚΑ που μπήκε σε διαθεσιμότητα, από Σχολικό Φύλακα που βρίσκεται εδώ και 6 μήνες σε διαθεσιμότητα από Δημοτικό και τοπικό Σύμβουλο και από πολλούς διαμαρτυρόμενους που έθεσαν όλα τα προβλήματα της περιοχής μας.  Εγκρίθηκε ψήφισμα που θα συμπληρωθεί  από την Κίνηση Γυναικών με το σύνολο των προβλημάτων και θα  κατατεθεί από όλους  τους παρευρισκόμενους  στο τοπικό συμβούλιο όταν συνεδριάσει.

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Σημαντικά Άρθρα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΟΔΥΣΣΕΑ"

 

Ο «Οδυσσέας», το παλιότερο και μεγαλύτερο εθελοντικό σχολείο διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, αναπόσπαστο και ενεργό κομμάτι του εκπαιδευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος την τελευταία δεκαπενταετία, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μακρύ χέρι του κράτους, ενός κράτους που εμφανίζεται όλο και πιο εχθρικό απέναντι σε κάθε προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.

Ο «Οδυσσέας» απευθυνόταν πάντα, χωρίς διακρίσεις, σε ένα ευρύ φάσμα μεταναστών, παλιννοστούντων και προσφύγων που ζουν στη Θεσσαλονίκη. Στις ομάδες αυτές έχουν προστεθεί πια λόγω της οικονομικής κρίσης και ντόπιοι Έλληνες που παρακολουθούν τα μαθήματα ξένων γλωσσών που επίσης προσφέρει το σχολείο (είναι χαρακτηριστικό ότι το 1/3 περίπου των μαθητών του φέτος είναι Έλληνες). Ταυτόχρονα όμως η κρίση έχει δυσχεράνει τα τελευταία χρόνια ακόμη πιο πολύ την πάντα δύσκολη χρηματοδότηση του «Οδυσσέα», η οποία βασίζεται στις εισφορές μελών, φίλων και συλλογικοτήτων, και όχι σε παχυλές κρατικές ή ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις.

Όλα αυτά δεν απέτρεψαν την επιβολή εις βάρος του, μετά από έλεγχο της Εφορίας το 2012, κυριολεκτικά εξοντωτικών προστίμων για καθαρά τυπικές και γραφειοκρατικές φορολογικές παραλείψεις, χωρίς να χρωστάει πουθενά και δίχως να υπάρχει η παραμικρή υποψία κερδοσκοπίας ή δόλου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο «Οδυσσέας» λόγω έλλειψης πόρων αδυνατούσε ακόμη και να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια. Έτσι, μια οργάνωση της οποίας τα μέλη, χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα, έδωσαν και δίνουν απλόχερα χρόνο, γνώσεις, ακόμη και χρήματα, κλήθηκε, σε μια περίοδο με μηδενικά έσοδα, να πληρώσει ούτε λίγο ούτε πολύ 62.000 ευρώ, που με τις προσαυξήσεις ενός χρόνου έχουν πλέον ξεπεράσει τις 70.000. Μάλιστα, ο πρόεδρός του, ο εκπαιδευτικός Αντώνης Γαζάκης, διώκεται ποινικά ως υπεύθυνος κατά το νόμο, και κινδυνεύει –μέχρι την πλήρη αποπληρωμή των προστίμων- με πειθαρχικές διώξεις και απόλυση από την εργασία του. Για αυτούς τους λόγους ο «Οδυσσέας» έχει προβεί σε ρύθμιση των οφειλών του και τα μέλη του είναι υποχρεωμένα να αποδυθούν σε ένα τιτάνιο αγώνα εξεύρεσης 76.000 ευρώ που θα πρέπει να καταβληθούν σε 43 μηνιαίες δόσεις.

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο «Οδυσσέας» δεν αντιστοιχεί ούτε στο έργο του ούτε στην προσφορά του, αλλά ούτε και στις οικονομικές δυνατότητες του ίδιου και των μελών του. Πρόκειται για ένα τρανταχτό παράδειγμα κατάφωρης παραβίασης κάθε έννοιας λογικής και δικαίου. Απευθυνόμαστε λοιπόν προς κάθε αρμόδια αρχή και ζητούμε απερίφραστα την άμεση και πλήρη διαγραφή των οφειλών του προς την Εφορία, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία εις βάρος μιας οργάνωσης που αποτελεί υπόδειγμα αλληλεγγύης και προσφοράς. Παράλληλα, εκφράζουμε την αμέριστη στήριξή μας στον «Οδυσσέα» και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε στο πλευρό του και θα βγούμε όλοι μαζί πιο δυνατοί από αυτήν την περιπέτεια.

 

 

Δημοσιεύθηκε στην κατηγορία Δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης

hortiatis570.gr | 2008 - 2012 | Διαχείριση ιστοσελίδας: Κώστας Παράδας, kaparadas@hortiatis570.gr | Γιώργος Ρηγόπουλος, rigopolulos@hortiatis570.gr | Σωτήρης Τοκαλατσίδης, admin@hortiatis570.gr

Top Desktop version